Dairesi
Karar Yılı
Karar No
Esas Yılı
Esas No
Karar Tarihi
ALTINCI DAİRE
1992
5169
1991
1598
24/12/1992
KARAR METNİ
Hatalı şekilde verilen ve sonradan idarece geri alınan inşaat ruhsatı nedeniyle
evini yıkan davacının zarara uğradığı açık olduğundan ve bu şekilde oluşan
zararı belgelendirmesi de beklenemeyeceğinden yıkım nedeniyle uğranılan zararın
takdiren ve muktuen tazminine karar verilmesi gerektiği, mahkemece zararın
kanıtlanamadığı gerekçesiyle istemin reddine karar verilmesinde isabet
görülmediği hk.
Dava,
8 parsel sayılı taşınmaz için düzenlenen inşaat ruhsatının iptaline ilişkin
işlemin iptali ve yeni inşaat yapılmak üzere mevcut evin inşaat ruhsatı
alındıktan sonra yıktırılması nedeniyle uğranıldığı öne sürülen zarar ve yapılan
masraf karşılığı 6.000.000. liranın tazminat
olarak ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince;
İstanbul İmar Yönetmeliğinin 5.01 ve 6.01/A maddelerinde yer alan kurallar
açıklandıktan sonra dava dosyasının incelenmesinden, 1/1000 ölçekli imar
Planında ayrık nizam inşaat alanında kalan, köşe başında bulunan ve bu nedenle
asgari cephe şartını sağlamayan 8 sayılı parsel
de inşaat yapılabilmesi için komşu 9 sayılı parselle tevhit edilmesi
gerektiğinin anlaşıldığı; buna göre inşaat ruhsatının iptal edilmesine ilişkin
işlemde mevzuata aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın bu bölümünün
reddine; davanın tazminat istemine yönelik bölümünün incelenmesine gelince;
yürürlükteki imar planı ve imar yönetmeliğine uygun olmayan inşaat ruhsatını
düzenleyerek davacıya veren idarenin hizmet kusuru işlemesi nedeniyle davacının
anılan ruhsat üzerine mevcut evini yıkması sonucu uğradığı zararı ve yeni inşaat
için yaptığı masrafı
tazmin etmekle sorumlu olduğu, ancak mevcut zararın tazmininin mümkün olduğu,
zararın kanıtlanması gerektiği, davacının yalnızca proje ve hafriyat nedeniyle
yaptığı toplam 378.322. lira tutarındaki masrafı belgelendirdiği, yıkılan evin
değerine ilişkin herhangi bir belge ibraz edilemediği gerekçesiyle 378.332
liranın yasal faizi ile birlikte davalı idareden alınarak davacıya verilmesine,
istemin fazlaya ilişkin kısmının reddine karar verilmiş, kararın bu bölümü ile
iptal isteminin reddine ilişkin bölümü davacı vekili tarafından temyiz
edilmiştir.
Temyize konu İdare Mahkemesi kararının, davanın inşaat ruhsatının iptaline
ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan bölümünün reddine ilişkin kısmında 2577
sayılı yasanın 49.maddesinin 1.fıkrasında sayıla bozma nedenlerinden hiçbiri
bulunmadığından anılan mahkeme kararının bu bölümünün oybirliğiyle onanmasına;
Temyize konu kararın yıkım nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemiyle ilgili
bölümünün incelenmesine gelince;
Dava
dosyasının incelenmesinden davacının 8 parsel sayılı taşınmazı için 17.6.1986
günlü, 2/14 sayılı inşaat ruhsatını alarak inşaata başlamak üzere davalı
idarenin izniyle evini yıktığı, hafriyata başladığı sırada inşaat ruhsatının
imar mevzuatına aykırı olarak verildiği
gerekçesiyle iptal edildiği anlaşılmış olup, buna göre davacının dayalı idarece
hatalı olarak verilen inşaat ruhsatı nedeniyle evini yıkması sonucu zarara
uğradığı açık olduğundan ve bu şekilde oluşan zararı belgelendirmesi de
beklenemeyeceğinden İdare Mahkemesince belirtilen
zararın takdiren ve maktuen tazminine karar verilmesi gerekirken istemin sözü
edilen bölümünün kanıtlanamadığı gerekçesiyle reddine karar verilmesinde isabet
görülmemiştir.
Açıklanan nedenle İstanbul 2.İdare Mahkemesinin 1.11.1990 günlü, 1990/1252
sayılı kararının yıkım nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemiyle ilgili
bölümünün bozulmasına karar verildi.