Imar Hukukcusu - Davacının, yargı kararına karşın tahsil edilen vergi ve cezanın iade edilmediğin

İDARİ HUKUKU Hukuka aykırı olarak tahsil edilip yargı kararına göre iade edilen vergi için faiz ödenmesi istemiyle açılan davanın, ilk derecede Danıştay' da incelenemeyeceği hk.

KARAR METNİ Emlak Alım Vergisine karşı açtığı dava Danıştay Dokuzuncu Dairesince kabul edilen yükümlü, ödediği Emlak Alım Vergisinin ödeme tarihinden Danıştay kararına göre kendisine iadenin yapıldığı tarihe kadar geçen süre için %40 oranında faiz uygulanması istemiyle Maliye ve Gümrük Bakanlığına başvurmuş, ilgisi nedeniyle dilekçenin gönderildiği Defter- darlık istemi reddetmiştir. Yükümlünün 559.919 lira faizin tahsil edilerek tarafına ödenmesi iste- miyle Vergi Mahkemesinde açtığı dava, görev ve yetki yönünden reddedi- lerek dava dosyasının Danıştay Dokuzuncu Dairesine gönderilmesine ka- rar verilmiştir. Davayı inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 1991/2375 sayılı kararıy- la; 2577 sayılı Kanunun 28.maddesinin 1.bendinde; Danıştay, Bölge İda- re Mahkemeleri, İdare ve Vergi Mahkemelerinin esasa ve yürütmenin dur- durulmasına ilişkin kararlarının icaplarına göre idarenin en geç alt- mış gün içinde işlem tesis etmeye veya eylemde bulunmaya meçbur oldu- ğu, aynı maddenin 6.bendinde ise tazminat ve vergi davalarında kararın idareye tebliğinden itibaren infazın gecikmesi sebebiyle idarece kanu- ni gecikme faizi ödeneceğinin hükme bağlandığı, olayda Danıştay kararı na göre fazladan ödediği vergi, ceza ve gecikme faizlerinin iadesi is- temiyle 4.7.1988 tarihinde idareye başvuran yükümlünün bu isteminin, 31.8.1988 günlü düzeltme fişiyle yerine getirilmesi ve yükümlüye 13. 10.1988 tarihinde iadenin yapılması karşısında, idarenin infazı gecik- tirmesinin ve dolayısıyla gecikme faizi ödemesinin söz konusu olmadı- ğı, yükümlü tarafından ödenen vergi ve cezanın, ödendiği tarihten Da- nıştay Dokuzuncu Daire Kararına göre kendisine iadenin yapıldığı tari- he kadar geçen süre için gecikme faizi uygulanmasına da yasal imkan bu lunmadığı, gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Karar, yükümlü tarafından temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesinden, davanın Gaziantep Vergi Mahkemesinde açıldı- ğı ve sözü geçen mahkemenin verdiği 1989/1026 sayılı kararda, açılan bu davanın; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28.maddesinin (3) işaretli fıkrasında yazılı kural uyarınca açılmış bir dava olarak nitelendiği ve tazmin isteminin Danıştay Dokuzuncu Daire kararına da- yandığından bahisle davanın görev ve yetki yönünden reddi suretiyle dosyanın Danıştay'a gönderilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır. İdari Yargılama Usulü Kanununun 28.maddesinin (3) işaretli fıkrasında; Danıştay, bölge idare mahkemeleri, idare ve vergi mahkemeleri kararla- rına göre işlem tesis edilmeyen veya eylemde bulunulmayan hallerde ida re aleyhine Danıştay ve ilgili idari mahkemede maddi ve manevi tazmi- nat davası açılabileceği, hükme bağlanmıştır. Davacının, yargı kararına karşın tahsil edilen vergi ve cezanın iade edilmediğini değil, tahsil tarihi ile iade tarihi arasındaki sürede pa ranın değer kaybından olumsuz yönde etkilendiğini ileri sürerek, huku- ka aykırı olarak tahsil edilip, yargı kararına göre iade edilen para için yüzde kırk düzeyinde faiz uygulanarak hesaplanan tutarın kendisi- ne ödenmesini istediği bu davanın, 2577 sayılı Yasanın 28.maddesinin (3) işaretli fıkrasında yazılı türden bir dava olmadığı açıktır. Öte yandan bu dava, ilk derecede Danıştay'da incelenmesi gereken ve 2577 sayılı Danıştay Kanununun 24.maddesinin (1/j) bendinde öngörülen dava- lardan da değildir. Yukarıda değinilen hukuksal nedenlerle ilk derecede Danıştay'da ince- lenmesine olanak bulunmayan davanın, Danıştay Dokuzuncu Dairesince esastan karara bağlanması yerine, 2577 sayılı Yasanın 43.maddesinin (1/a) bendi uyarınca dosyanın görevli ve yetkili mahkemeye gönderilme- si gerektiğinden, temyiz istemine konu yapılan kararda yasaya uygunluk görülmemiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin kabulü ile Danıştay Dokuzuncu Dairesi kararının bozulmasına karar verildi.(DAN-DER; SAYI:88)