27.12.2005 günlü, 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu’na bağlı K Cetveli’nin “III. FAZLA ÇALI?MA ÜCRETİ” başlıklı bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” kısmının (2) numaralı bendinin;

1- İkinci paragrafının “… (10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeler hariç)…” bölümünün,

2- Son paragrafının “… 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç …” bölümünün,

Anayasa’nın 2., 10. ve 11. maddelerine aykırılığı savıyla iptallerine ve yürürlüklerinin durdurulmasına karar verilmesi istemidir.

17 Mayıs 2007 PER?EMBE

Resmî Gazete

Sayı : 26525

ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Anayasa Mahkemesi Başkanlığından:

Esas Sayısı      : 2006/28

Karar Sayısı   : 2006/108

Karar Günü   : 23.11.2006

İPTAL DAVASINI AÇAN : Türkiye Büyük Millet Meclisi üyeleri Ali TOPUZ, Haluk KOÇ ile birlikte 121 milletvekili

İPTAL DAVASININ KONUSU : 27.12.2005 günlü, 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu’na bağlı K Cetveli’nin “III. FAZLA ÇALI?MA ÜCRETİ” başlıklı bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” kısmının (2) numaralı bendinin;

1- İkinci paragrafının “… (10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeler hariç)…” bölümünün,

2- Son paragrafının “… 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç …” bölümünün,

Anayasa’nın 2., 10. ve 11. maddelerine aykırılığı savıyla iptallerine ve yürürlüklerinin durdurulmasına karar verilmesi istemidir.

I - İPTAL VE YÜRÜRLÜ?ÜN DURDURULMASI İSTEMLERİNİN GEREKÇESİ

İptal ve yürürlüğün durdurulması istemlerini içeren dava dilekçesinin gerekçe bölümü şöyledir:

“…

III. GEREKÇE

a) 27.12.2005 Tarih ve 5437 Sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” Başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 Numaralı Bendinin İkinci Paragrafındaki “(10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeleri hariç)” İbaresinin Anayasaya Aykırılığı

27.12.2005 tarih ve 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 numaralı bendinin ilk paragrafında, belediyeler ile bunlara bağlı müstakil bütçeli kamu tüzelkişiliğini haiz kuruluşlarda (iktisadi işletmeler hariç) görevlerinin niteliği gereği 657 sayılı Kanunda belirtilen çalışma süre ve saatlerine bağlı olmaksızın zabıta ve itfaiye hizmetlerinde fiilen çalışan personel (destek hizmeti yürüten personel hariç) ile kadrolu olarak fiilen çalışan koruma ve güvenlik personeline belediye meclisi kararı ile tespit edilen miktarın fazla çalışma ücreti olarak maktuen ödeneceği belirtilmiş; ikinci paragrafında ise ödenecek fazla çalışma ücretinin azami miktarı gösterilmiştir.

Bu düzenlemeye göre, Ankara, İstanbul ve İzmir büyükşehir sınırları içindeki tüm ilçe ve ilk kademe belediyelerindeki itfaiye personelinin, 315 Yeni Türk Lirasını geçmeyecek şekilde Belediye Meclisi kararıyla aylık maktu fazla çalışma ücreti alması mümkün iken, iptali istenen ibare ile, 10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyelerinin söz konusu personeli bu haktan mahrum bırakılmıştır.

10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca Ankara, İstanbul ve İzmir büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyelerinin, bu illerin sınırları içerisindeki diğer belediyeler ile aynı statü - hak ve yetkiye sahip oldukları, diğer bir anlatımla aynı hukuki durumda oldukları kuşkusuzdur.

Diğer taraftan, fazla çalışma ücretinin ödemesinde esas alınan temel kriter, söz konusu belediyelerin Ankara, İstanbul ve İzmir büyükşehir sınırları içerisinde olup olmadıklarıdır. Bunlar arasında illerin büyükşehir sınırları içine alınma nedeni yasaya göre bir ayrım yapılması, haklı bir nedene dayandırılamaz.

Bu nedenle iptali istenen ibare, Anayasanın 10 uncu maddesinde ifade edilen “eşitlik ilkesi”ne aykırı düşer.

Anayasa Mahkemesinin birçok kararında vurgulandığı gibi, Anayasanın 10 uncu maddesinde öngörülen yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı olacağı anlamına gelmez. Yasaların uygulanmasında dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din ve mezhep ayrılığı gözetilmesi ve bu nedenlerle eşitsizliğe, yol açılması Anayasa katında geçerli görülemez. Bu mutlak yasak, birbirinin aynı durumda olanlara ayrı kuralların uygulanmasını ve ayrıcalıklı kişi ve toplulukların yaratılmasını engellemektedir. Kimi yurttaşların haklı bir nedene dayanılarak değişik kurallara bağlı tutulmaları eşitlik ilkesine aykırılık oluşturmaz. Durum ve konumlarındaki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve değişik uygulamaları gerekli kılabilir. Özellikle, aykırılıklara dayandığı için haklı olan nedenler, ayrı düzenlemeyi aykırı değil, geçerli kılar. Aynı durumda olanlar için ayrı düzenleme aykırılık oluşturur. Anayasanın amaçladığı eşitlik, eylemli değil hukuksal eşitliktir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar ayrı kurallara bağlı tutulursa Anayasanın öngördüğü eşitlik çiğnenmiş olmaz. Başka bir anlatımla, kişisel nitelikleri ve durumları özdeş olanlar arasında, yasalara konulan kurallarla değişik uygulamalar yapılamaz. Durumlardaki değişikliğin doğurduğu zorunluluklar, kamu yararı ya da başka haklı nedenlere dayanılarak yasalarla farklı uygulamalar getirilmesi durumunda Anayasanın eşitlik ilkesinin çiğnendiği sonucu çıkarılamaz. Anayasa Mahkemesinin yerleşik kararlarına göre, eşitliği bozduğu iddia edilen kural haklı bir nedene dayanmakta veya kamu yararı amacıyla yürürlüğe konulmuş ise bu kuralın eşitlik ilkesini zedelediğinden söz edilemez (Any. Mah. 27.06.1995 gün ve E. 1994/90, K. 1995/22)

Anayasanın 2 nci maddesinde yer alan hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka uygun, insan haklarına saygılı, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasaya aykırı durum ve tutumlardan kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve hukukun üstün kurallarıyla kendini bağlı sayıp yargı denetimine açık olan, yasaların üstünde yasakoyucunun da uyması gereken temel hukuk ilkeleri ve Anayasanın bulunduğu bilincinde olan devlettir. Bu nedenle söz konusu ibare, Anayasaya aykırı bir nitelik taşıdığı ve adil olmadığı için hukuk devleti ilkesine ve dolayısı ile Anayasanın 2 nci maddesine de aykırı düşmektedir.

Diğer taraftan, bir yasa kuralının Anayasanın herhangi bir kuralına aykırılığının tespiti onun kendiliğinden Anayasanın 11 inci maddesine de aykırılığı sonucunu doğuracaktır (Anayasa Mahkemesinin 03.06.1988 tarih ve E. 1987/28, K. 1988/16 sayılı kararı, AMKD., sa. 24, shf. 225).

Açıklanan nedenlerle, 27.12.2005 tarih ve 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 numaralı bendinin ikinci paragrafındaki “(10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeleri hariç)” ibaresi Anayasanın 2 nci, 10 uncu ve 11 inci maddelerine aykırı olup, iptali gerekmektedir.

b) 27.12.2005 Tarih ve 5437 Sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” Başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 Numaralı Bendinin Son Paragrafındaki “10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç” İbaresinin Anayasaya Aykırılığı

27.12.2005 tarih ve 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” kısmının 2 numaralı bendinin son paragrafında, yukarıdaki hükümlerin uygulanmasında, 10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe belediyeleri, içinde bulundukları büyükşehir nüfusuna tabi olduğu belirtilmiştir.

10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içindeki ilçe belediyelerinin söz konusu personeli, içinde bulundukları büyükşehir nüfusuna tabi olarak fazla çalışma ücreti alabilecek iken, iptali istenen ibare ile haklı bir nedene dayanmaksızın bu haktan mahrum edilmeleri ve ayrı tutulmaları “eşitlik ilkesi”ne aykırı bir durumdur. Zira, 5216 sayılı Kanun ile büyükşehir kapsamına alınan belediyelerin, alınma tarihinden itibaren büyükşehire bağlı diğer ilçe belediyeleri ile aynı statü - hak ve yetkiye sahip oldukları, diğer bir anlatımla aynı hukuki durumda oldukları kuşkusuz olduğu gibi bu şekilde bir ayrım da, haklı bir nedene dayanmamaktadır.

Açıklanan nedenle, 27.12.2005 tarih ve 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 numaralı bendinin son paragrafındaki “10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç” ibaresi, yukarıda (a) işaretli başlık altında etraflıca belirtilen nedenlerle Anayasanın 2 nci, 10 uncu ve 11 inci maddelerine aykırı olup, iptali gerekmektedir.

IV. YÜRÜRLÜ?Ü DURDURMA İSTEMİNİN GEREKÇESİ

27.12.2005 tarih ve 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 numaralı bendinin ikinci ve son paragraflarındaki iptali istenen Anayasaya açıkça aykırı olan ibarelerin uygulanması sonucu; bu ibareler kapsamında kalan belediyeler personeli için, hak mahrumiyeti doğacağından sonradan giderilmesi güç veya olanaksız durum ve zararlar doğabilecektir.

Diğer taraftan, Anayasal düzenin en kısa sürede hukuka aykırı kurallardan arındırılması, hukuk devleti sayılmanın gereğidir. Anayasaya aykırılığın sürdürülmesinin, bir hukuk devletinde sübjektif yararların üstünde, özenle korunması gereken hukukun üstünlüğü ilkesini de zedeleyeceği kuşkusuzdur. Hukukun üstünlüğü ilkesinin sağlanamadığı bir düzende, kişi hak ve özgürlükleri güvence altında sayılamayacağından, bu ilkenin zedelenmesinin hukuk devleti yönünden giderilmesi olanaksız durum ve zararlara yol açacağında duraksama bulunmamaktadır.

Arz ve izah olunan nedenlerle söz konusu ibareler hakkında, yürürlüğünün durdurulması da istenerek iptal davası açılmıştır.

V. SONUÇ VE İSTEM

Yukarıda açıklanan gerekçelerle, 27.12.2005 tarih ve 5437 sayılı 2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa Bağlı K Cetvelinin “III. Fazla Çalışma Ücreti” başlıklı Bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” Kısmının 2 numaralı Bendinin;

a)  İkinci paragrafındaki “(10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeleri hariç)” ibaresinin, Anayasanın 2 nci, 10 uncu ve 11 inci maddelerine aykırı olduğundan,

b) Son paragrafındaki “10.07.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç” ibaresinin, Anayasanın 2 nci, 10 uncu ve 11 inci maddelerine aykırı olduğundan,

iptallerine ve iptal davası sonuçlanıncaya kadar yürürlüklerinin durdurulmasına karar verilmesine ilişkin istemimizi saygı ile arz ederiz.”      

II - YASA METİNLERİ

A - İptali İstenen Yasa Kuralları

5437 sayılı Yasa’ya bağlı K Cetveli’nin “III. FAZLA ÇALI?MA ÜCRETİ” başlıklı bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” kısmının iptali istenen kuralları da içeren (2) numaralı bendi şöyledir:

“2. Belediyeler ile bunlara bağlı müstakil bütçeli kamu tüzel kişiliğini haiz kuruluşlarda (iktisadi işletmeler hariç), görevlerinin niteliği gereği 657 sayılı Kanunda belirtilen çalışma süre ve saatlerine bağlı olmaksızın zabıta ve itfaiye zabıta ve itfaiye hizmetlerinde fiilen çalışan personel (destek hizmeti yürüten personel hariç) ile kadrolu olarak fiilen çalışan koruma ve güvenlik personeline belediye meclisi kararı ile tespit edilen miktar, fazla çalışma ücreti olarak maktuen ödenir.

Ancak, bunlara ödenecek aylık fazla mesai ücreti en son yapılan resmi nüfus sayımına göre belediye nüfusu;

- 250.000’e kadar olanlar için 116 Yeni Türk Lirasını,

- 250.000 ile 1.000.000 arasında olanlar için 200 Yeni Türk Lirasını,

- 1.000.000’dan fazla olanlar için 232 Yeni Türk Lirasını,

- Ankara, İstanbul ve İzmir Büyükşehir Belediyeleri dışındaki büyükşehirlerin itfaiye personeli için 232 Yeni Türk Lirasını,

- Ankara, İstanbul ve İzmir büyükşehir sınırları içerisindekiler için (10.7.2004 tarih ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeleri hariç) 315 Yeni Türk Lirasını,

geçemez.

Yukarıdaki hükümlerin uygulanmasında, 10.7.2004 tarihli ve 5216 Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç büyükşehir sınırları içerisindeki ilçe belediyeleri, içinde bulundukları büyükşehir nüfusuna tabidir.”

B - Dayanılan Anayasa Kuralları

Dava dilekçesinde, iptali istenilen kuralların Anayasa’nın 2., 10. ve 11. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

III - İLK İNCELEME

Anayasa  Mahkemesi  İçtüzüğü’nün  8.  maddesi uyarınca, Tülay TU?CU, Haşim KILIÇ, Sacit ADALI, Fulya KANTARCIO?LU, Ahmet AKYALÇIN, Mehmet ERTEN, A. Necmi ÖZLER, Serdar ÖZGÜLDÜR, ?evket APALAK, Serruh KALELİ ve Osman Alifeyyaz PAKSÜT’ün katılımlarıyla 27.2.2006 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında, dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine, yürürlüğü durdurma isteminin bu konudaki raporun hazırlanmasından sonra karara bağlanmasına oybirliği ile karar verilmiştir.

IV - ESASIN İNCELENMESİ

Dava dilekçesi ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, iptali istenilen Yasa kuralları, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava dilekçesinde, 5216 sayılı Yasa uyarınca Ankara, İstanbul ve İzmir büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyelerinin, bu illerin sınırları içerisindeki diğer belediyeler ile aynı statü, hak ve yetkiye sahip oldukları, diğer bir anlatımla aynı hukuksal durumda bulundukları, bunlar arasında yasa ile ayırım yapılmasının haklı bir nedene dayanmadığı, bu nedenle Kural’ın Anayasa’nın 2., 10. ve 11. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

İptali istenen kurallarda, 5216 sayılı Yasa ile Büyükşehir belediyeleri sınırlarına alınan ilçe ve ilk kademe belediyeleri ile bu Yasa’nın yürürlüğe girmesinden önce büyükşehir belediyelerinin sınırları içinde bulunan belediyelerde ve bunlara bağlı müstakil bütçeli kamu tüzel kişiliğine sahip kuruluşlarda çalışan zabıta, itfaiye, koruma ve güvenlik personeli için farklı miktarlarda fazla mesai ücreti ödenmesi öngörülmüştür.

Anayasa’nın 10. maddesinde, “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. Devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar.” denilmektedir. Bu yasak, birbirinin aynı durumunda olanlara ayrı kuralların uygulanmasını, ayrıcalıklı kişi ve toplulukların yaratılmasını engellemektedir. Aynı durumda olanlar için farklı düzenleme eşitliğe aykırılık oluşturur. Anayasa’nın amaçladığı eşitlik, mutlak ve eylemli eşitlik değil hukuksal eşitliktir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar ayrı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’nın öngördüğü eşitlik çiğnenmiş olmaz. Başka bir anlatımla, kişisel nitelikleri ve durumları özdeş olanlar arasında değişik uygulamalar yapılamaz.

Bütün belediyelerde çalışan zabıta, itfaiye, koruma ve güvenlik görevlisi personel  başta 5393 sayılı Belediye Kanunu olmak üzere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na ve bazı durumlarda 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’na tabidirler. Ancak, değişik belediyelerde çalışan personelin aynı yasalara tabi olmaları mutlak bir biçimde aynı özlük haklarına sahip olmalarını gerektirmez. Özlük hakkının çeşitli kişiler için farklı biçimlerde öngörülmesi; çalışılan yerin özelliğine, çalışma koşullarının yoğunluğuna, merkeze olan uzaklığa, ekonomik gelişmişliğe, geçim koşullarına ve çalıştırılan kişilerin temin edilmesindeki zorluğa bağlı olarak değişebilir. 5216 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesinden önce Ankara, İstanbul veya İzmir Büyükşehir Belediyeleri sınırları içinde bulunan ilçe belediyeleri ile bu Yasanın yürürlüğe girmesinden sonra anılan Büyükşehir Belediyelerine katılan ilk kademe ve ilçe belediyelerinde çalışan zabıta, itfaiye, koruma ve güvenlik görevlilerinin çalışma koşulları farklıdır.

Bu farklılık nedeniyle, 5216 sayılı Yasa ile Ankara, İstanbul ve İzmir Büyükşehir Belediyelerine katılan ilçe ve ilk kademe belediyelerinde çalışan zabıta, itfaiye, koruma ve güvenlik personeli ile daha önce Büyükşehir Belediye sınırları içinde bulunan belediyelerde çalışan zabıta, itfaiye, koruma ve güvenlik görevlilerinin aynı yasa kurallarına tabi tutulmamaları Anayasa’nın 10. maddesindeki eşitlik ilkesine aykırı değildir. İptal isteminin reddi gerekir.

İptali istenen kuralların Anayasa’nın 2. ve 11. maddeleri ile ilgisi görülmemiştir.

V - YÜRÜRLÜ?ÜN DURDURULMASI İSTEMİ

27.12.2005 günlü, 5437 sayılı “2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu”na bağlı K-CETVELİ’nin “III. FAZLA ÇALI?MA ÜCRETİ” başlıklı bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” kısmının (2) numaralı bendinin;

1 -  İkinci paragrafının “ ... (10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeler hariç) ...” bölümü,

2 -  Son paragrafının “ ... 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç ...” bölümü,

23.11.2006 günlü, E. 2006/28, K. 2006/108 sayılı kararla reddedildiğinden, bu bölümlere ilişkin YÜRÜRLÜ?ÜN DURDURULMASI İSTEMİNİN REDDİNE, 23.11.2006 gününde OYBİRLİ?İYLE karar verildi.

VI - SONUÇ

27.12.2005 günlü, 5437 sayılı “2006 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu”na bağlı K-CETVELİ’nin “III. FAZLA ÇALI?MA ÜCRETİ” başlıklı bölümünün “B. Aylık Maktu Fazla Çalışma Ücreti” kısmının (2) numaralı bendinin;

1 -  İkinci paragrafının “ ... (10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca bu illerin sınırları içine alınan ilçeler ile ilk kademe belediyeler hariç) ...” bölümünün,

2 - Son paragrafının “ ... 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir sınırları içine alınan ilçeler hariç ...” bölümünün,

Anayasa’ya aykırı olmadığına ve iptal isteminin REDDİNE, 23.11.2006 gününde OYBİRLİ?İYLE karar verildi.

Başkan

Tülay TU?CU

Başkanvekili 

Haşim KILIÇ

Üye

Sacit ADALI

Üye

Fulya KANTARCIO?LU

Üye

Ahmet AKYALÇIN

Üye

Mehmet ERTEN

Üye

Mustafa YILDIRIM

Üye

A. Necmi ÖZLER

Üye

Serdar ÖZGÜLDÜR

Üye

?evket APALAK

Üye

Serruh KALELİ