Imar Hukukcusu - Content

imar

Türkiyenin imar hukuku sorunları

Yeni Sayfa 2

Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:

ESAS NO : 2006/29

KARAR NO: 2006/29

KARAR TR : 6.11.2006

(Ceza Bölümü)

K A R A R

ÖZET: Asker kişi sanığa yüklenen eylemin “kasten yaralama” suçunu oluşturması ve bu suçun da askeri suç olmaması, askeri suça bağlı bulunmaması ve askeri mahkemede yargılanma-yı gerektiren ilginin kesilmiş olması nedeniyle, açılan kamu davasının ADLİ YARGI yerinde görülmesinin gerektiği hk.

Davacı : K.H.

Mağdur : B.T.

Sanık : E.K.

O L A Y : Dicle Öz. G/K. Komutanlığı emrinde görevli sanık J. Er Ertuğrul Kılıç’ın, 1.6.2001 günü, aynı Komutanlık sorumluluk sahası içerisinde bulunan 2 nolu kulede 09-12 saatleri arasında tüfekli nöbetçi olarak görevli bulunan mağdur J. Er Bilal Taylan’ın yanına giderek, kulenin yanında bulunan su deposuna bakacağını söylediği sırada mağdurun, psikolojik sorunları olduğunu bildiği sanıktan firar edebileceği düşüncesiyle şüphelenmesi ve nöbet yerinden uzaklaşmasını istemesi üzerine, aralarında çıkan tartışma sonucunda, mağdur Bilal Taylan’ın burnuna yumrukla vurduğu, böylece amire fiilen taarruz suçunu işlediği ileri sürülerek eylemine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1 maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle 7. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 13.6.2001 gün ve E:2001/2184, K:2001/520 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

7. KOLORDU KOMUTANLI?I ASKERİ MAHKEMESİ: 2.10.2003 gün ve E:2003/239, K:2003/971 sayıyla; yargılama aşamasında, sanığın “mağdurun öncelikle kendisinin boğazını sıktığı” yönündeki ifadesinin aksi kanıtlanamadığından, şüpheden sanık yararlanır ilkesi ışığında önce mağdurun yersiz müdahale ve icapsız fiillerde bulunduğunun kabul edilerek, mağdurun Askeri Ceza Kanunu’nun 106. maddesindeki korumadan yararlandırılmaması yoluna gidildiği, böylece eylemin aynı rütbedeki erler arasında meydana geldiği, eylemin Türk Ceza Kanunu’nun 456/4. maddesinde düzenlenen suça uyduğu, sanığın yargılama sırasında terhis edildiği açıklanarak, yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Dicle Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir.

DİCLE ASLİYE CEZA MAHKEMESİ : 7.9.2005 gün ve E:2005/34, K:2005/90 sayıyla; olay günü, mağdurun nöbetçi olması nedeniyle yüklenen eylemin amire karşı yapılmış sayılması gerektiği, Askeri Ceza Kanunu’nun 92. maddesi uyarınca sanığın ifadesinde belirttiği hususun Türk Ceza Kanunu’nun 51. maddesine göre indirim nedeni olarak düzenlendiği, böylece yüklenen eylemin Askeri Ceza Kanunu’nun 91/1. maddesindeki suçu oluşturduğu açıklanarak, yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle, 7 gün içinde itiraz yolu açık olmak üzere görevsizlik kararı vermiş, karar tebliğ edilerek, Mahkememize gönderilen dava dosyasında, Uyuşmazlık Mahkemesi’nce 10.7.2006 gün ve E:2006/13, K:2006/15 sayılı kararı ile, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilip dosyanın Mahkemesine gönderilmesinden sonra, bu kez dosyadaki eksiklikler giderilip karar kesinleştirilerek dava dosyası, Dicle Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Recep SÖZEN, Tamer KORKMAZ, Hasan DENGİZ’in katılımlarıyla yapılan 06.11.2006 günlü toplantısında;

I-İLK İNCELEME : Yapılan incelemede, usule ilişkin işlemlerde 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun’da belirtilen süre ve biçim yönünden bir eksiklik görülmediği, askeri ve adli yargı yerleri arasında Yasa'nın 14. maddesinde öngörüldüğü biçimde olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu anlaşıldığından, esasın incelenmesine oybirliği ile karar verildi.

II-ESASIN İNCELENMESİ :Raportör-Hakim G.Fatma BÜYÜKEREN’in, davanın çözü-münde askeri yargı yerinin görevli olduğu yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ’nin adli yargı, Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Namık ÖZTÜRK’ün, davanın çözümünün adli yargı yerinin görev alanına girdiğine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GERE?İ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu'nun "Askeri Mahkemelerin Görevleri" başlığı altında düzenlenen İkinci Bölümünde yer alan "Genel Görev" başlıklı 9. maddesinde; "Askeri Mahkemeler Kanunlarda aksi yazılı olmadıkça asker kişilerin askeri olan suçları ile bunların asker kişiler aleyhine veya askeri mahallerde yahut askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlara ait davalara bakmakla görevlidirler" denilmektedir.

"Askeri suç" ise, öğretide ve uygulamada;

a) Unsurları ve cezalarının tamamı Askeri Ceza Kanunu'nda yazılı olan, başka bir anlatımla, Askeri Ceza Kanunu dışında hiçbir ceza yasası ile cezalandırılmayan suçlar,

b) Unsurları kısmen Askeri Ceza Kanunu'nda kısmen diğer ceza yasalarında gösterilen suçlar,

c) Türk Ceza Kanunu'na atıf suretiyle askeri suç haline dönüştürülen suçlar, olmak üzere üç grupta mütalaa edilmektedir.

Aynı Yasa’nın 13.10.1996 gün ve 22786 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 4191 sayılı Yasa’yla değişik 17. maddesinde; “askeri mahkemelerde yargılanmayı gerektiren ilginin kesilmesi, daha önce işlenen suçlara ait davalara bu mahkemelerin bakma görevini değiştirmez. Ancak suçun askeri bir suç olmaması askeri bir suça bağlı bulunmaması ve sanık hakkında kamu davası açılmamış olması halinde askeri mahkemenin görevi sona erer” denilmekte iken, maddenin "... ve sanık hakkında kamu davası açılmamış olması ..." tümcesi Anayasa Mahkemesi'nin 11.3.2000 gün ve 23990 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 1.7.1998 gün ve E:1996/74, K:1998/45 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

Buna göre, askeri mahkemelerde yargılanmayı gerektiren ilginin kesilmesi, daha önce işlenen suçlara ait davalara bu mahkemelerin bakma görevini değiştirmez. Ancak yüklenen suçun askeri bir suç olmaması, askeri bir suça bağlı bulunmaması halinde, askeri mahkemenin görevinin sona ereceği açıktır. İptal kararı nedeniyle, sanık hakkında kamu davasının açılmış olup olmamasının bir önemi bulunmamaktadır.

211 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri İç Hizmet Kanunu'nun 76. maddesinde, "Nöbet; askerlikteki müşterek hizmetlerin yapılmasını ve devamını sağlamak maksadı ile bu hizmetlerin belli bir sıra ve süre ile subay, askeri memur, astsubay, askeri öğrenci, erbaş ve erler ile Silahlı Kuvvetler Teşkilatı içinde vazifeli olan bilumum sivil şahıslar tarafından yapılmasıdır.

Nöbetçi: nöbet hizmetinin yapılması için görevlendirilen şahıstır” şeklinde tarif edilmiş, 77. maddesinde de, "Kıtalarda, karargahlarda ve askeri kurumlarda nöbet hizmetine tabi tutulacak personelin kimler olacağı, nöbet hizmetlerinin yapılış tarzı ile şekli ve nöbetçilere ait vazifeler talimatname ile tayin ve tesbit olunur." denilmiştir.

1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu'nun, "Nöbetçi, karakol, devriyenin tarifi" başlığı altında düzenlenen 15. maddesinde;

"1-Bu kanunun tatbikatında nöbetçi hazarda ve seferde emniyet, muhafaza, disiplin, tarassut maksatlariyle silahlı olarak bir yere konulan ve muayyen bir talimatı bulunan tek veya çift askerdir.

2- Karakol hazarda ve seferde aynı maksatlarla konulan ve bir amir emrinde bulunan

silahlı bir kısım askerdir.

3-Devriye hazarda ve seferde aynı maksatlarla muayyen bir mıntıkada seyyar olarak vazife yapan bir veya daha ziyade silahlı askerdir." denilmekte, benzer düzenleme İç Hizmet Kanunu'nun 78. maddesinde de yer almaktadır.

Aynı Kanun'un 106. maddesinde "Askeri karakola, nöbetçiye ve devriyeye hakaret eden veya bunları dinlemiyen veya bunlara mukavemette bulunan yahut fiilen taarruz eden bu suçları amire karşı yapmış sayılır ve öylece cezalandırılır." denilmekte olup, her iki madde birlikte değerlendirildiğinde 15. maddede yazılı olan nöbetçilerin belli suçlar karşısında amir sayılacakları, daha açık bir anlatımla, maddede yazılı suçları işleyenlerin, bu suçları amire karşı işlemiş kabul edilerek ast gibi cezalandırılacakları; 12. maddesinde de “Bu kanunun tatbikatında (Hizmet) tabirinden maksat gerek malûm ve muayyen olan ve gerek bir amir tarafından emredilen bir askeri vazifenin madun tarafından yapılması halidir” denilerek yasanın uygulanmasında hizmetin gerek malum ve muayyen olan ve gerek bir amir tarafından emredilen bir askeri vazifenin madun tarafından yapılması hali olduğu belirtilmiştir.

Öte yandan, İç Hizmet Yönetmeliği'nin "Askerlikte Nöbet Hizmetleri" başlığı altında düzenlenen 382 ve devamı maddelerinde nöbet hizmetleriyle ilgili hükümler düzenlenmiştir. Yönetmeliğin 395. maddesinde, "Kıt'alarda her Kuvvetin özelliğine uygun olarak nöbet hizmetleri yürütülür. Bu yönetmeliğin dışında kalan veya ayrıca özellik arzeden nöbet hizmetleri ihtiyaca göre komutanlıklarca; bu yönetmelik esasları gözönünde tutularak hazırlanıp uygulanır." denilmektedir.

Açıklanan yasa hükümleri ile buna bağlı olarak İç Hizmet Kanunu ve Yönetmeliği gibi mevzuat hükümleri gözetilerek amir olma durumunun tespit edilmesi gerekmektedir.

Dosyanın incelenmesinde, dosya içinde mevcut Merkez Jandarma Karakol Komutan-lığının 1.6.2001 tarihli nöbet çizelgesinden, 09.00-12.00 saatleri arasında yakınan Bilal Taylan’ın 2 nolu kule devriye nöbetçisi olarak görevlendirildiği anlaşılmıştır.

Ancak, olay sırasında, sanığın “mağdurun önce kendisinin boğazını sıktığı” yönündeki ifadesinin aksinin askeri ve adli yargı yerlerince kanıtlanamadığının belirtilmesi karşısında, mağdurun yersiz müdahale ve icapsız fiillerde bulunduğu kabul edilerek, Askeri Ceza Kanunu’nun 106. maddesindeki korumadan yararlanmasının mümkün olmadığı, bu durumda, eylemin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kuşkusuzdur.

Sanığın yargılama aşamasında terhis edildiği dosya içindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.

Açıklanan nedenlerle, yüklenen suçun askeri suç olmaması, askeri bir suça bağlı bulunmaması, sanığın terhis edilmesiyle askeri mahkemede yargılanmasını gerektiren ilginin de kesilmiş olması nedeniyle, 353 sayılı Yasa'nın 4191 sayılı Yasa ile değişik 17. maddesi hükmü uyarınca, davanın adli yargı yerinde görülmesi ve Dicle Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir.

SONUÇ: Davanın çözümünde ADLİ YARGI yerinin görevli olduğuna, bu nedenle Dicle Asliye Ceza Mahkemesi’nin 7.9.2005 gün ve E:2005/34, K:2005/90 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA, 06.11.2006 gününde OYBİRLİ?İ İLE KESİN OLARAK karar verildi.

* * *

Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:

ESAS NO : 2006/30

KARAR NO: 2006/30

KARAR TR : 6.11.2006

(Ceza Bölümü)

ÖZET: Mülki (idari) görevlerine girmesi nedeniyle, jandarma personeli olan asker kişi sanık hakkında açılan kamu davasının ADLİ YARGI yerinde görülmesinin gerektiği hk.

K A R A R

Davacı : K.H.

Sanık : V.K.

O L A Y : Datça İlçe Jandarma Komutanlığı emrinde görevli sanık J.Ulş.Er Volkan Kalaycı’nın, 21.8.2004 günü, aynı Komutanlık emrinde görevli Uzm.J.Çvş. Satılmış Çakmak komutasında, idaresindeki 748164 plaka sayılı askeri araç ile 14.00-18.00 saatleri arasında devriye görevine çıktıkları sırada, aracı Satılmış Çakmak’ın belirttiği istikametin aksine ve hızlı kullandığı, araç komutanının emirlerine riayet etmediği gibi “arabayı uçuruma sürerim” diyerek tehdit ettiği, böylece, emre itaatsizlikte ısrar etmek ve üst“ü tehdit suçlarını işlediği ileri sürülerek, eylemine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 87/1, 82/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Güney Deniz Saha Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 9.11.2004 gün ve E:2004/3023, K:2004/788 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

GÜNEY DENİZ SAHA KOMUTANLI?I ASKERİ MAHKEMESİ :15.6.2005 gün ve E:2005/524, K:2005/210 sayıyla; yüklenen üst’ü tehdit suçundan sanığın beraetine, diğer suç açısından ise, jandarmanın mülki görevleri sırasında işlendiği, ayrıca yargılama sırasında sanığın terhis edildiği nedeniyle yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Datça Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir.

DATÇA ASLİYE CEZA MAHKEMESİ : 11.11.2005 gün ve E:2005/276, K:2005/236 sayıyla; asker kişi sanığı, asker kişiye karşı, askerlik hizmet ve görevleri nedeniyle işlediği ileri sürülen suç nedeniyle yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, Mahkememize gönderilen dava dosyasında, Uyuşmazlık Mahkemesi’nce 6.3.2006 gün ve E:2006/2, K:2006/2 sayılı kararı ile, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilip dosyanın Mahkemesine gönderilmesinden sonra, bu kez dosyadaki eksiklikler giderilip karar kesinleştirilerek dava dosyası, aynı Mahkemece, Mahkememize gönderilmiştir.

I-İLK İNCELEME: Yapılan incelemede, usule ilişkin işlemlerde 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun’da belirtilen süre ve biçim yönünden bir eksiklik görülmediği, askeri ve adli yargı yerleri arasında Yasa'nın 14. maddesinde öngörüldüğü biçimde olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu anlaşıldığından, esasın incelenmesine oybirliği ile karar verildi.

II-ESASIN İNCELENMESİ: Raportör-Hakim G.Fatma BÜYÜKEREN’in, davanın çözümünde adli yargı yerinin görevli olduğu yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ’nin adli yargı, Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Namık ÖZTÜRK’ün, davanın çözümünün adli yargı yerinin görev alanına girdiğine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GERE?İ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

353 Sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu'nun "Askeri Mahkemelerin Görevleri" başlığı altında düzenlenen İkinci Bölümünde yer alan "Genel Görev" başlıklı 9. maddesinde; "Askeri Mahkemeler Kanunlarda aksi yazılı olmadıkça asker kişilerin askeri olan suçları ile bunların asker kişiler aleyhine veya askeri mahallerde yahut askerlik hizmet ve görevleri ile ilgili olarak işledikleri suçlara ait davalara bakmakla görevlidirler" denilmektedir.

"Askeri suç" ise öğretide ve uygulamada:

a) Unsurları ve cezalarının tamamı Askeri Ceza Kanunu'nda yazılı olan, başka bir anlatımla, Askeri Ceza Kanunu dışında hiçbir ceza yasası ile cezalandırılmayan suçlar,

b) Unsurları kısmen Askeri Ceza Kanunu'nda kısmen diğer ceza yasalarında gösterilen suçlar,

c) Türk Ceza Kanunu'na atıf suretiyle askeri suç haline dönüştürülen suçlar, olmak üzere üç grupta mütalaa edilmektedir.

Ancak, sanık Jandarma Personeli olduğuna göre, Jandarmanın hangi nitelikteki görevler ile görevlendirildiğine ilişkin yasal düzenlemenin göz önünde tutulması, suça konu olayın meydana geldiği sırada yerine getirilmekte olan görevin, Yasa'da belirtilen görevlerden hangisine uygun olduğunun incelenmesi, görevli yargı yerinin buna göre belirlenmesi gerekmektedir.

2803 sayılı Jandarma Teşkilat Görev Ve Yetkileri Kanunu’nun 7. maddesinde, Jandarmanın sorumluluk alanlarında genel olarak görevleri:

a) Mülki görevleri;

Emniyet ve asayiş ile kamu düzenini sağlamak, korumak ve kollamak, kaçakçılığı men, takip

ve tahkik etmek, suç işlenmesini önlemek için gerekli tedbirleri almak ve uygulamak, ceza infaz kurumları ve tutukevlerinin dış korunmalarını yapmak,

b) Adli görevleri;

İşlenmiş suçlarla ilgili olarak kanunlarda belirtilen işlemleri yapmak ve bunlara ilişkin adli

hizmetleri yerine getirmek,

c) Askeri görevleri;

Askeri kanun ve nizamların gereği görevlerle Genelkurmay Başkanlığı'nca verilen görevleri

yapmak,

d) Diğer görevleri;

Yukarıda belirtilen görevler dışında kalan ve diğer kanun ve nizam hükümlerinin icrası ile

bunlara dayalı emir ve kararlarla Jandarmaya verilen görevleri yapmak, şeklinde sayılmıştır.

Jandarma Teşkilatı Görev Ve Yetkileri Yönetmeliğinin, “Mülki Görevlerin Esasları” başlığı altında düzenlenen 45. maddesinde, “Jandarma:

a.Halkın can, ırz ve malını korur.

b.Suç işlenmesini önlemek ve kamu düzenini sağlamak için gerekli önlemleri alır

c.Asayişi ve gerek kamunun, gerekse kişilerin güvenliğini ve konut dokunulmazlığını korur.

d…….

e.Kamunun huzur ve sükununu bozan; kanunlara, nizamlara ve kamu düzenine aykırı bütün eylemlerin işlenmesine; yasa ve nizamlar gereğince engel olur.

………” denildikten sonra “Mülki Görevlerin Yürütülüş Esasları” başlığı altında düzenlenen 46. maddesinde, “Jandarma mülki görevlerini esas olarak;

a……

b.Önleyici kolluk görevini, kendi görev bölgesinde düzenli devriyeler gezdirerek aksaksız yürütmek

c.Hizmet sırasında dikkatli ve uyanık bulunarak herhangi bir suçun işlenip, işlenmediğini araştırmak, Devlete, kamu veya kişilere, mal ve eşyalara yönelik tehlike, sabotaj, kaza vb. durumlarda gecikmeksizin yardım etmek; kanuni gereğini yerine getirmek” şeklinde sayılmaktadır.

Dosyanın incelenmesinden, dosya içinde mevcut önleyici kolluk devriyesi hizmet kağıdına göre, sanığın olay günü, olay sırasında önleyici kolluk devriyesi olup “yol emniyet ve kontrol devriyesi”nde görevli olduğu, bu görevin de Jandarmanın askerlik görevi ile ilgili olmayıp mülki görevi ile ilgili olduğu anlaşılmıştır.

2803 sayılı Kanun’un 15 ve Yönetmeliğin 186. maddelerine göre jandarma personelinin ancak askeri hizmete ilişkin eylemlerinden dolayı askeri yargıya tabi bulundukları kuşkusuzdur.

Açıklanan nedenlerle, asker kişi sanığın mülki görevleri sırasında işlediği ileri sürülen suç nedeniyle hakkında açılan kamu davasının adli yargı yerinde görülmesi ve Datça Asliye Ceza Mahkemesi’nin görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir.

SONUÇ: Davanın çözümünde ADLİ YARGI yerinin görevli olduğuna, bu nedenle Datça Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.11.2005 gün ve E:2005/276, K:2005/236 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA, 06.11.2006 gününde OYBİRLİ?İ İLE KESİN OLARAK karar verildi.

* * *

Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:

ESAS NO : 2006/31

KARAR NO: 2006/31

KARAR TR : 11.12.2006

(Ceza Bölümü)

ÖZET: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107. maddesi 15. fıkrası uyarınca, denetim süresinde hapis cezasını gerek-tiren kasıtlı bir suç işleyen hükümlü hakkındaki şartla salıverilme kararının geri alınmasında, hükmü veren ilk derece mahkemesinin görevli olduğu hk.

K A R A R

Davacı : K.H.

Hükümlü : M.Y.

O L A Y : Antalya 3. P. Er Eğt. Tug. Avcı Tb. 3. Bl. Komutanlığı emrinde görevli P. Er Muharrem Yavuz’un, cezaevi idaresine karşı ayaklanmaya teşvik ve azmettirmek ve fiilen ayaklanmaya katılmak suçu nedeniyle yapılan yargılaması sonucunda 58. Er Eğitim Tümen Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nce 25.12.1996 gün ve E:1996/84, K:1996/811 sayı ile yedi yıl altı ay hapis ile, görevli memura hakaret, saldırgan sarhoşluk suçları nedeniyle Koyulhisar Asliye Ceza Mahkemesi’nce yapılan yargılaması sonucunda 16.12.1998 gün ve E:1998/6, K:1998/65 sayı ile verilen iki ay altı gün hapis, 1.672.000.TL ağır para, iki ay hafif hapis cezaları, Dağ Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nce 5.3.1999 gün ve 1996/84, K:1999/14 sayı ile içtima edilerek yedi yıl sekiz ay altı gün hapis, 1.672.000.TL ağır para, iki ay hafif hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, kesinleşen bu hükmün, Hafik Kapalı Cezaevinde infazı sırasında, askeri yargı yerince verilen yedi yıl altı ay hapis cezası dışında kalan cezalarının 4616 sayılı Yasa kapsamında kaldığı, askeri yargı yerince verilen cezasının 647 sayılı Yasa hükümleri uyarınca hesap edilerek şartla salıverilmesine karar verilmesi için Hafik Cumhuriyet Başsavcılığı’nca gönderilen yazı üzerine, Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nce, 25.12.2000 gün ve 2000/285 Müt. sayı ile, 647 sayılı Yasa'nın 19 ve ek-2. maddeleri uyarınca, bihakkın tahliye tarihi 21.6.2005 olan sanığın 25.12.2000 gününden geçerli olmak üzere şartla salıverilmesine karar verilmiştir.

Hükümlü Muharrem Yavuz’un, bihakkın tahliye tarihi olan 21.6.2005 gününden önce deneme süresi içinde,16.7.2001 günü hırsızlık suçunu işlemesi nedeniyle Koyulhisar Asliye Ceza Mahkemesi'nce 29.3.2002 gün ve E:2001/76, K:2002/17 sayı ile, üç yıl bir gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi ve hükmün de 21.12.2004 günü kesinleşmesi üzerine, Koyulhisar Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, sanık hakkındaki 25.12.2000 günlü, 2000/285 Müt. sayılı şartla salıverilme kararının geri alınması Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nden istenilmiştir.

SİVAS 2. A?IR CEZA MAHKEMESİ: 7.4.2005 gün ve 2005/51 Müt. sayıyla; 825 sayılı Kanun'un 5. maddesi uyarınca, hükümlü hakkında mahkumiyet kararını vermiş bulunan askeri mahkemece şartla salıverilme kararının geri alınmasına karar verilmesi gerektiği açıklanarak, “mahkememizin yetkisizliğine” şeklinde karar vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Dağ Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkemesi'ne gönderilmiştir.

DA? KOMANDO OKULU VE E?İTİM MERKEZİ KOMUTANLI?I ASKERİ MAHKEMESİ 29.4.2005 gün ve E:2005/803, K:2005/154 sayıyla; Uyuşmazlık Mahkemesi'nin yerleşmiş içtihatları dikkate alındığında şartla salıverilme kararının geri alınmasına karar verme görevinin şartla salıverilme kararını veren mahkemeye ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın temyiz edilmeyerek kesinleşmesi üzerine, dava dosyası, Dağ Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Savcılığı'nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında,Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Muvaffak TATAR, Tamer KORKMAZ, Hasan DENGİZ, M.Sadık LİMAN’ın, katılımlarıyla yapılan 11.12.2006 günlü toplantısında;

I-İLK İNCELEME : Her ne kadar adli yargı yerince hükümde "mahkemenin görevsizliğine" denmemiş ise de; karar gerekçesinde adli mahkemenin görevli olmayıp, askeri mahkemenin görevli olduğu açıkça belirtildiğinden, "mahkemenin yetkisizliğine" şeklinde verilen karar görevsizlik kararı olarak kabul edilmiştir. Yapılan incelemede, usule ilişkin işlemlerde 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun'da belirtilen süre ve biçim yönünden bir eksiklik görülmediği, adli ve askeri yargı yerleri arasında Yasa'nın 14. maddesinde öngörüldüğü biçimde olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu anlaşıldığından, esasın incelenmesine oybirliği ile karar verildi.

II-ESASIN İNCELENMESİ :Raportör-Hakim G.Fatma BÜYÜKEREN’in, davanın çözümünde askeri yargı yerinin görevli olduğu yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ’nin askeri yargı, Askeri Yargıtay Başsavcı Tezer Türkay GÜVEN’in, davanın çözümünün askeri yargı yerinin görev alanına girdiğine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GERE?İ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Şartla salıverilme, 1.3.1926 tarih ve 765 sayılı Türk Ceza Yasası'nın 16 ile 17. maddelerinde ve daha sonra da 13.7.1965 tarih ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Yasa'nın 19. maddesinde yeniden düzenlenmiş ve şartla salıverilme kararının geri alınması ise, Türk Ceza Yasası'nın 17. maddesinin 3506 sayılı Yasa ile değişik 1. fıkrasının 1. cümlesinde "şartla salıverilmiş olan hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir cürümden dolayı şahsi hürriyeti bağlayıcı bir cezaya mahkum olur veya mecbur olduğu şartları yerine getirmez ise, şartla salıverilme kararı geri alınır." hükmü ile düzenlenmiş iken, 13.11.2004 gün ve 25642 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanıp 1 Haziran 2005 günü yürürlüğe giren 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 12. maddesi ile 825 sayılı Ceza Kanununun Mevkii Mer’iyete Vaz’ına Müteallik Kanun ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu bütün ek ve değişiklikleri ile birlikte, 29.12.2004 gün ve 25685 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanıp 1 Haziran 2005 günü yürürlüğe giren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 122. maddesi ile de 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır.

Şartla salıverilme öğretide, mahkum edildiği hürriyeti bağlayıcı cezalardan Yasa'nın gösterdiği bir kısmını iyi hal ile kurallara tam uyarak geçirmiş bulunan mahkumun, konulmuş olan şartlara her bakımdan uymaması durumunda geri alınması koşuluyla mahkumiyet süresini tamamıyla bitirmeden mercii'nce alınacak bir kararla salıverilmesi olarak tanımlanmaktadır.

Şu halde, şartla salıverilme; ceza hükmünü ve ilgilinin hükümlü sıfatını ortadan kaldırmayıp, ceza süresinin sonuna kadar şahsi hürriyeti bağlayıcı bir cezaya mahkum olacak şekilde yeniden kasten suç işlememek ve mecbur olduğu şartları yerine getirmek koşullarıyla tanınan bu haktan yararlanan hükümlü hakkındaki cezanın infaz şekillerinden biridir.

Şartla salıverilme 5275 sayılı Yasa’nın “Koşullu salıverilme” başlığı altında düzenlenen 107. maddesi ile yeniden düzenlenmiştir. Maddenin 11. fıkrasında, “Bir hükümlünün koşullu salıverilmesi hakkında ceza infaz kurumu idaresi tarafından hazırlanan gerekçeli rapor, hükmü veren mahkemeye; hükümlü başka bir yerde bulunuyorsa o yerde bulunan aynı derecedeki mahkemeye verilir. Mahkeme, bu raporu uygun bulursa hükümlünün koşullu salıverilmesine dosya üzerinden karar verir. Mahkeme, raporu uygun bulmadığı takdirde gerekçesini kararında gösterir. Bu kararlara karşı itiraz yoluna gidilebilir”, 12. fıkrasında, “Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararı geri alınır” denilmektedir.

Aynı Yasa’nın 15. fıkrasında ise “Koşullu salıverilme kararının geri alınmasına;

a)Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından,

b)Hükümlünün bağlı tutulduğu yükümlülükleri yerine getirmemesi halinde koşullu salıverilme kararına esas teşkil eden hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi veya koşullu salıverilme kararını vermiş olan mahkeme tarafından,

Dosya üzerinden karar verilir. Bu kararlara karşı itiraz yolu açıktır” hükmü yer almaktadır.

Açıklanan nedenlerle, cezaevi idaresine karşı ayaklanmaya teşvik ve azmettirmek ve fiilen ayaklanmaya katılmak suçu nedeniyle 58. Er Eğitim Tümen Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nin kararıyla yedi yıl altı ay hapis cezasına mahkum olan hükümlü Muharrem Yavuz’un, deneme süresi içinde hırsızlık suçu nedeniyle hapis cezasına mahkum edildiği anlaşıldığından, koşullu salıverilme kararının hükmü veren ilk derece mahkemesi tarafından geri alınması, bu nedenle Dağ Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nce verilen görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir.

SONUÇ: Davanın çözümünde ASKERİ YARGI yerinin görevli olduğuna, bu nedenle Dağ Komando Okulu ve Eğitim Merkezi Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nin 29.4.2005 gün ve E:2005/803, K:2005/154 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA, 11.12.2006 gününde OYBİRLİ?İ İLE KESİN OLARAK karar verildi.

* * *

Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:

ESAS NO : 2006/33

KARAR NO: 2006/33

KARAR TR : 11.12.2006

(Ceza Bölümü)

ÖZET:Asker kişi sanığın, Askeri Ceza Kanunu’nun 131. maddesinde düzenlenen suçu nedeniyle açılan kamu davasının,askeri mahkemede yargılanmayı gerektiren ilgi kesilmiş olsa dahi ASKERİ YARGI yerinde görülmesinin gerektiği hk.

K A R A R

Davacı : K.H.

Sanık : T.K.

O L A Y : Çanakkale İl Merkez Jandarma Komutanlığı emrinde görevli J. Er sanık Tekin Keyvan’ın, 2.7.2001 tarihinde valizlikte yapılan aramada, istihkakı dışında valizinden beş adet yazlık kamuflaj eğitim elbise pantolonu, üç adet eğitim elbisesi üstü, bir adet turizm jandarma pantolonu, bir adet gömleği, bir adet şapkası, iki adet bot, dolabında yapılan aramada da bir takım yazlık kamuflaj elbisesi, bir takım turizm yazlık elbisesi ve bir takım manevra kemeri bulunduğu, 4.7.2001 tarihinde memleketinde yakınlarının evlerinde yapılan aramalarda ise birçok askeri giyim eşyası, matara, asker çantası ve örme bel kemeri gibi askeri malzemelerin bulunduğu, ele geçirilen bu malzemelerin sanığın istihkakının olmayıp az kullanılmış ve halen kullanılabilecek durumda olduklarının anlaşıldığı, böylece, sanığın teselsülen askeri eşyayı çalmak suçunu işlediği ileri sürülerek, eylemine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 131/1, Türk Ceza Kanunu’nun 80. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle 2. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 15.10.2001 gün ve E:2001/1763, K:2001/915 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

2.Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi, sanığın yüklenen eylem nedeniyle cezalandırılmasına karar vermiş, kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Askeri Yargıtay 4. Dairesi’nce, sanığın birliğindeki dolabı ve valizlikte yapılan aramalarda ele geçirilen askeri malzemeler ile memleketindeki yakınlarının evlerinde yapılan aramalarda ele geçirilen askeri malzemelerin, birlik zimmetinde olup olmadığı, birlik zimmetinde yer alıyorsa, suç tarihi itibarı ile belirtilen malzemelere ilişkin bir eksiklik bulunup bulunmadığının araştırılmamış olması gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

2. KOLORDU KOMUTANLI?I ASKERİ MAHKEMESİ:30.12.2005 gün ve E:2005/1282, K:2005/1269 sayıyla;sanığa yüklenen eylemin askeri eşyayı gizlemek suçu kapsamında kaldığı, sanığın yargılama aşamasında terhis edilmesiyle Askeri Ceza Kanunu’nun 192. maddesi uyarınca yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir.

ÇANAKKALE 1. ASLİYE CEZA MAHKEMESİ:6.7.2006 gün ve E:2006/321,K:2006/367 sayıyla; Askeri Ceza Kanunu’nun 192. maddesinde askeri eşyayı gizlemek suçunun sivil kişiler tarafından işlendiği takdirde yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu belirtilmiş, olayda ise başlangıçta asker kişi olan sanığın yargılama aşamasında terhis edildiği anlaşıldığından bu maddenin uygulama yeri bulunmadığı, bu nedenle yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, kararın temyiz edilmeyerek kesinleşmesi üzerine, dava dosyası, Çanakkale Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

"Askeri suç" ise, öğretide ve uygulamada;

a) Unsurları ve cezalarının tamamı Askeri Ceza Kanunu'nda yazılı olan, başka bir anlatımla, Askeri Ceza Kanunu dışında hiçbir ceza yasası ile cezalandırılmayan suçlar,

b) Unsurları kısmen Askeri Ceza Kanunu'nda kısmen diğer ceza yasalarında gösterilen suçlar,

c) Türk Ceza Kanunu'na atıf suretiyle askeri suç haline dönüştürülen suçlar, olmak üzere üç grupta mütalâa edilmektedir.

Dosyada mevcut, Çanakkale İl Merkez Jandarma Komutanlığı’nın Ekim 2005 tarihli yazısından, suça konu malzemelerin, birlik zimmetinde bulunduğu ancak saymanlıkça yapılmakta olan kayıt silme, sarf işlemleri nedeniyle her yıl kayıtlarda değişiklik olması, aynı cins malzemelerin her yıl yenilerinin verilmesi ve suç tarihinde birlik mal sorumlusu olan personelin değişmiş olması nedeniyle suç tarihi itibariyle belirtilen malzemelere ilişkin bir eksiklik bulunup bulunmadığının tesbit edilemediğinin bildirildiği, aynı Komutanlığın 2.12.2005 günlü yazısından, suça konu malzemelerden bir kısmının istihkak olarak verilen terhisinde geri alınan malzemelerden olup, bir kısmının ise görevin özelliğine göre verilen malzemeler olduğunun bildirildiği anlaşılmıştır.

Olumsuz görev uyuşmazlığına konu kamu davasında, görevsizlik kararı veren askeri yargı yerince sanığa yüklenen eylemin askeri eşyayı gizlemek suçunu oluşturduğu ancak sanığın yargılama aşamasında terhis edilmesiyle Askeri Ceza Kanunu'nun 192. maddesi uyarınca yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesine yer verilmiş ise de, tüm dosya içeriğinden sanığın eylemi Askeri Ceza Kanunu’nun 131. maddesinde düzenlenen suçlar kapsamında bulunduğundan ve 353 sayılı Yasa'nın 17. maddesinde, askeri mahke-melerde yargılanmayı gerektiren ilginin kesilmesiyle daha önce işlenen suçlara ait davalara bu mahkemelerin bakma görevinin değişmeyeceği, ancak suçun askeri bir suç olmaması askeri bir suça bağlı bulunmaması durumunda, askeri mahkemelerde yargılanmayı gerektiren ilginin kesilmesiyle, askeri mahkemenin görevinin sona ereceği düzenlenmiş bulunduğundan ve somut olayda sanığa yüklenen eylemin askeri suç olduğu anlaşıldığından 353 sayılı Yasa’nın 17. maddesi uyarınca davanın askeri yargı yerinde görülmesi ve 2. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nin görevsizlik kararının kaldırılması gerekmiştir.

SONUÇ: Davanın çözümünde ASKERİ YARGI yerinin görevli olduğuna, bu nedenle 2. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi’nin 30.12.2005 gün ve E:2005/1282, K:2005/1269 sayılı GÖREVSİZLİK KARARININ KALDIRILMASINA, 11.12.2006 gününde OYBİRLİ?İ İLE KESİN OLARAK karar verildi.

* * *

Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığından:

ESAS NO : 2006/34

KARAR NO: 2006/34

KARAR TR : 11.12.2006

(Ceza Bölümü)

ÖZET: 2247 sayılı Yasa'nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa'nın 27.maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE karar verilmesinin gerektiği hk.

K A R A R

Davacı : K.H.

Sanık : E.S.

O L A Y : Halen Söke/Aydın 11. P. Tug. 4. P. Tb. 11. P. Bl. Komutanlığı emrinde görevli P. Er Erhan Saz’ın, 6.6.2004 tarihine kadar Askerlik Şubesine müracaatla askere sevkini sağlatması gerekirken kanunen geçerli bir mazereti olmaksızın askere sevkini sağlatmadığı, böylece, 6.6.2004-20.7.2005 günleri arasında temadi eden bakaya suçunu işlediği ileri sürülerek eylemine uyan Askeri Ceza Kanunu’nun 63/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle Ege Ordusu Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 30.3.2006 gün ve E:2006/447, K:2006/236 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır.

Ege Ordusu Komutanlığı Askeri Mahkemesi, sanığın yüklenen eylem nedeniyle cezalandırılmasına karar vermiş, karar henüz kesinleşmemiştir.

EGE ORDUSU KOMUTANLI?I ASKERİ MAHKEMESİ: 11.10.2006 gün 2006/113 Evrak sayıyla; sanık hakkında, verilen mahkumiyet kararı tebliğ edilemediği için henüz kesinleşmediğinden hükme esas kanun maddesinin 5530 sayılı Kanunla değişik 353 sayılı Kanun’un 13. maddesi gereğince askeri yargı yerinin görevi dışına çıktığı açıklanarak, 5530 sayılı Kanunla değişik 353 sayılı Kanun’un 6ncı ek geçici maddesi uyarınca yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Bitlis Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir.

BİTLİS ASLİYE CEZA MAHKEMESİ: 13.11.2006 gün ve E:2006/227, K:2006/284 sayıyla; askeri yargı yerince verilen kararın sanığa tebliğ edildiği, sanık tarafından yasal süre içinde temyiz edilmediği, böylece ilgili kararın sanık tarafından temyiz edilmeyerek 2.10.2006 günü kesinleştiği halde görevsizlik kararı verildiği, 5530 sayılı Yasa ile değişik 353 sayılı Kanun’un ek geçici 6/2 maddesi uyarınca ancak kesinleşmeyen dava dosyaları hakkında görevsizlik kararı verilebileceği belirtildiğinden yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, Bitlis Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

Yeni Sayfa 1

belediyelerin "imar", "ımar" ve "imar hukuku", "ımar hukuku", "kaçak yapı",
imar planı", "arazi ve arsa düzenlemesi", "imar para cezaları", "imar kirliliği
suçları", ve her türlü imar sorunlarına çözüm getirecek olan "imar hukukcusu" ve
"ımar hukukçusu".

imar hukukçusu

Yayınlanma:: 2007-07-21 (1483 okuma)

[ Geri Dön ]