TAPU
KANUNU[70]
Kanun Numarası : 2644
Kabul Tarihi : 22/12/1934
Yayımlandığı R. Gazete : Tarih : 29/12/1934 Sayı : 2892
Yayımlandığı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 16 Sayfa : 312
Madde 1 – Gayrimenkullerin tescilinde o gayrimenkul Devlete ait
ise bulunduğu yerdeki en büyük mal memuru, hususi idareye ait ise vali,
evkafa ait ise evkaf müdürü veya memuru, belediyeye ait ise belediye reisi,
köye ait ise muhtar ve mahsus kanunla teşekkül etmiş diğer hükmi şahıslara
ait ise bunların kanuni mümessilleri salahiyetlidirler. Bu mümessillerin
salahiyetlerini kullanma şeklini gösteren kanunlar hükmü yerinde
durmaktadır.
Madde 2 – Hükmi şahısların tapu işlerinde merkez veya
şubelerinin bulundukları yerin en büyük mülkiye amirinden nizamnamelerine
göre gayrimenkul tasarrufuna izinli olduklarına ve tescil işini yapacak
mümessilin salahiyetine dair alınacak belgenin verilmesi mecburidir. Ticaret
Şirketleri bu belgeyi ticaret sicil memurundan alırlar.
Madde 3 – Mevcudiyetleri Türkiye Cumhuriyeti Hükümetince
tanınmış olan yabancılara ait dini, ilmi, hayri müesseselerin fermanlara ve
Hükümet kararlarına müsteniden sahiplendikleri gayrimenkuller bu belgelerin
sınırları dışına çıkmamak ve Hükümetin izni alınmak şartile müesseselerin
hükmi şahsiyetleri namına tescil olunabilir.
Madde 4 – Madenlerin tesciline ait muamelelerde mahsus kanun ve
nizamlarına göre verilecek belgelerin İktisat Vekaletince tasdik edilmiş
olması şarttır.
Madde 5 – (Mülga : 4/11/1990-3678/31 md.)
Madde 6 – (Mülga : 11/6/1945-4753/64 md.)
Madde 7 – (Mülga : 16/2/1995 - 4070/15 md.)
Madde 8 – Denizden doldurulmak istenilen yerler için o yerin en
büyük mal memurundan izin almak lazımdır. Bu izin doldurulacak yer belediye
sınırı içinde ise belediyenin, limanı da alakadar ediyorsa liman dairesinin
veya deniz ticareti idaresinin ve müstahkem mevki kumandanlığı olan yerlerde
müstahkem mevki kumandanlığının muvafakatları alındıktan sonra 3 yıl
müddetle verilir. Belediye sınırı dışında ise alakalarına göre vilayet veya
kaza idare heyetlerinin muvafakati alınır. İzinle doldurulan bu yerler izin
veren dairelerden alınacak belgeler üzerine değer baha aranmaksızın dolduran
namına tapu sicillerine geçirilir. Üç yıl içinde makbul bir özür olmaksızın
doldurma işini bitirmiyenlerin bu yerlerden eli çektirilir.
Madde 9 – İzinsiz doldurulmuş olan yerlerin tescilinde mahzur
olmadığı alakalı daire ve heyetlerce kabul olunursa doldurulan yerlerin
doldurulmuş olduğu halindeki değer bahasının onda biri alınmak şartile
dolduran namına tescili yapılır.
Madde 10 – Deniz kıyısında teressübattan veya denizlerin med ve
cezrinden dolmuş yerlerin satılmasında mahzur olmadığı sekizinci maddede
yazılı alakalı dairelerce bildirildiği takdirde o yerlerin kendi
gayrimenkulüne bitişik olan kısmını o gayrimenkul sahibinin kendisine
yapılacak tebligattan itibaren iki sene içinde takdir olunacak değer baha
ile almağa hakkı vardır. Bu yerleri satın alanların o yeri korumak için
rıhtım inşası hakkı olacaktır.
Madde 11 – Sahipli bir gayrimenkulün önü veya bitişiği
doldurulmak istenildiği takdirde sahibinden başkasına izin verilemez.
İzinsiz olarak sahibi tarafından doldurulan böyle bir yerin tescilinde
mahzur olmadığı alakalı daire ve heyetlerce bildirildiği takdirde doldurulan
yerin doldurulmuş olduğu haldeki kıymetinin onda biri alınıp dolduranın veya
dolduranın yerine geçenin namına asıl mülkü ile birleştirilerek tescil
olunur.
Devlet, vilayet, belediye veya köy meclisince sıhhi, içtimai
veya iktisadi sebeplerle yapılacak doldurma işlerinde yukarıdaki fıkrada
yazılı gayrimenkul sahiplerine doldurmağa yetecek mühlet verilerek doldurma
teklif olunur. Bu müddet içinde doldurmadıkları takdirde bu hakları kalmaz.
Madde 12 – Bir gayrimenkulün önünde veya bitişiğinde olupta
sahibi tarafından doldurulmak istenilen yerin doldurma işi bitirilmeksizin o
gayrimenkul bir başkasının mülkiyetine geçer veya ayni bir hakla takyid
olunursa, başka suretle mukavele bulunmadığı takdirde bu muamele işin
şartları mahfuz olmak üzere doldurulan yerde de sari olur.
Madde 13 – Devletçe veya vilayet ve belediyelerce yapılan
liman, dalgakıran, inşaatile temizleme ve taramadan meydana gelecek arazi
hususi kanunlarındaki hükümlere bağlıdır.
Madde 14 – 8, 9, 10, 11 ve 12 nci maddeler hükmü bataklık
olmıyan göl ve nehir kenarlarında da caridir. Şu kadar ki nehrin asıl
yatağını ve suların akıntısını bozmadığı ve alt taraflara ve başkalarına
mazarratı olmıyacağı hakkında fenni rapor aranır.
Başlı başına tasarruf olunabilecek deniz, göl veya nehir
metrukatı bulunan sahipsiz yerler sahipli bir gayrimenkulün önünde veya
bitişiğinde bulunursa o gayrimenkul sahibine değer baha ile satın alması
teklif olunur. Bir yıl içinde talip olmadığı takdirde başkalarına satılır.
Bu yerler başlı başına tasarruf olunmıyacak halde ise takdir
olunacak değer baha ile bitişiğindeki gayrimenkul sahiplerine temlik
olunarak kendileri borçlandırılır.
Göl veya nehrin istila veya tahrip ettiği yerlerin sahiplerine Kanunu
Medeninin 636 ve 637 nci maddeleri hükmü yerinde durmak üzere mukabil
tarafta bu sebeplerden meydana gelmiş arazi var ise muadili parasız
verilebilir.
Madde 15 – (Birinci fıkra Mülga: 18/1/1950 - 5516/12 md.)
Sahipli arazide husule gelen bataklıkların sıhhi sebeplerinden
dolayı kurutulması zarureti tahakkuk edince Devlet veya vilayet tarafından
verilecek müsait bir mühlet içinde sahipleri kurutmadıkları takdirde o
bataklık Devlet veya vilayet tarafından kurutulur. Sahiplerinden kurutma
masrafına iştirak edenlerin arazisi kendilerine verilir. Masrafa iştirak
etmiyenlerin arazisi kurutanın mülkü olur. (Değişik: 18/10/1962 - 79/1 md.)
Bu takdirde, gayrimenkulün bataklık halindeki gerçek karşılığı olarak arazi
sahibine ödenecek bedelinin tesbitinde 6830 sayılı İstimlak Kanunu hükümleri
uygulanır.
Madde 16 – Hususi kanunlarında müsaade edilenleri hariç olmak
üzere Devlete, belediyelere ve köylere ait orman, koru ve baltalıklardan
tarla açılamaz ve hususi bina yapılamaz. Şahıslara ait ormanlarda dahi ait
olduğu vekaletten izin alınmadıkça tarla açılamaz.
Madde 17 – Erbabı vukufa takdir ettirilen değer bahaların
ikinci derecede tasdikı belediyelerce seçilecek iki zatın da iştirakile
mahalli idare heyetlerine aittir.
Madde 18 – Bu kanunda yazılı vergi kıymetleri 1837 numaralı
Bina Vergisi ve 1933 numaralı Arazi Vergisi Kanunları mucibince vergiye
matrah olan kıymettir.
Madde 19 – Değer bahalar müsavi taksitlerle beş yıl içinde
vergi ile birlikte Tahsili Emval Kanununa göre tahsil olunur. İki seneye ait
taksit ödenince gayrimenkul sahibi namına tescil edilir ve geri kalan
taksitler için o gayrimenkul ipotekli olur.
Madde 20 – Bu kanunun neşrinden evvel muamelesi bitipte
tahakkuk ettirilmiş olan değer bahalar dahi 19 uncu maddede yazılı şekilde
taksitle tahsil olunur.
Madde 21 – Köy ve belediye sınırları içinde kapanmış yollarla
yol fazlaları köy veya belediye namına tescil olunur.
Madde 22 – Kadastro veya tapu tahriri yapılmış olan yerlerle
tapu senet veya kayıdlarına sahiplerinin fotoğrafı yapıştırılmış olan
gayrimenkullerin vukubulacak tasarruf muameleleri için belediye veya köy
ilmühaberleri aranmaz. Kanunu Medeninin mer'iyeti tarihine kadar musakkaf ve
hükümde olan bağ ve bahçe ve arsaların on beş, diğer arazinin on seneden
daha az bir müddet içinde husul bulmuş olan iktisap sebeplerine veya Kanunu
Medeninin mer'iyetinden sonra düşürülmüş olan kayıdlara müstenit tasarruf
muameleleri için dahi böyle yapılır. Ancak bu muamelelerde kayıt sahibinin
fotoğraf vermesi ve bu fotoğrafın kayda yapıştırılması lazımdır.
Bu çerçeve dışında kalan muamelelerle 2 nci fıkradaki hallerde
fotoğraf veremiyenler için gayrimenkulün sahibi olduğuna ve başkasının
alakası bulunmadığına dair belediye veya köy ilmühaberi almak lazımdır.
Madde 23 – İlmühaber alınması lazımgelen muameleler için
belediye veya ihtiyar meclisi ilmühaberi tasdikten imtina ederse bu imtina
sebeplerini şerh ile izaha mecburdur. Bunu yapamazsa hakkında kanuni takibat
yapılır.
Tapu idareleri yapacakları tetkik ve tahkik üzerine bu
sebeplerin kanuni olmadığını anlarlarsa işi tapu komisyonuna verirler.
Komisyon da sebeplerin kanuni
olmadığına karar verirse tapu idarelerince muamele yapılır. Aksine karar
verirse tapu idareleri 1515 numaralı kanunun şumülü dışındaki hallerde
alakalıyı mahkemeye gönderir. Kaza tapu komisyonlarının kararlarına karşı
alakalıların vilayet tapu komisyonlarına itiraz hakları vardır.
Madde 24 – Köylerde bulunan metruk ve kimsesiz mezarlıklarla
vakfa ait umumi mezarlıklar köyün manevi şahsiyeti namına tescil olunur.
Madde 25 – 1580 sayılı Belediye Kanununun 159 uncu maddesi ile
2510 sayılı İskan Kanununun 21 inci maddesi dışında kalan mera, baltalık
gibi köy orta malı sayılan yerlerin tescili ve alım satım şekilleri hakkında
hususi hükümler konulacaktır.
Madde 26 – (Değişik: 6/1/1954 - 6217/1 md.)
Mülkiyete, mülkiyetin gayrı ayni haklara ve müşterek bir arzın
hissedarları veya birbirine muttasıl gayrimenkullerin sahipleri arasında
bunlardan birinin veya bir kaçının o gayrimenkul üzerinde mevcut veya inşa
edilecek binanın, muayyen bir katından veya dairesinden yahut müstakillen
istimale elverişli bir bölümünden munhasıran istifadesini temin gayesiyle
Medeni Kanunun 753 üncü maddesi hükümlerine göre irtifak hakkı tesisine veya
tesisi vadine mütedair resmi senetler tapu sicil muhafızları veya memurları
tarafından tanzim edilir.
Alakalıların isteği halinde resmi senedi tanzim için memurlar
ikametgahlara giderler, bu sırada gelecek haciz ve tahdit kararları resmi
senedi yapmak için ikametgaha gitmiş olan memura tebliğ olunur.
(Ek hüküm: 2/4/1998 - 4358/3 md.) Resmi senede tarafların
kimlik bilgileri ile birlikte vergi kimlik numaraları da
kaydedilir.(Değişik:6/3/1981-2421/1 md.) Resmi senedi, taraflar ile
hazırlayan memur ve tapu sicil muhafızı imzalar. Tarafların kimliklerinde
şüpheye düşülen hallerde tanık getirilmesi istenebilir. Kanunların tanık
bulundurulmasını zorunlu kıldığı hükümler saklıdır.11 Ocak 1926 tarihli ve
711 sayılı Kanun gereğince yapılacak akitlerde de aynı usul uygulanır.
Birinci fıkrada beyan olunan irtifak hakkı tesisi vaitleri tapu
siciline re'sen şerh verilir. Bunlardan irtifak hakkı tesisi vadine mütedair
resmi senetler tapuya şerh verilmekle, taallük ettiği gayrimenkulün sonraki
maliklerini de ilzam eder.
Noterlik Kanununun 44 üncü maddesinin (B) bendi mucibince
noterler tarafından tanzim edilen gayrimenkul satış vadi sözleşmeleri de
taraflardan biri isterse gayrimenkul siciline şerh verilir.
Şerhten itibaren beş yıl içinde satış yapılmaz veya irtifak
hakkı tesis ve tapuya tescil edilmezse işbu şerh tapu sicil muhafızı veya
memuru tarafından re'sen terkin olunur.
(Ek : 26/4/1984 - 3000/1 md.) Konut yapanlara, ihracatçılara,
turizm tesisi yapanlarla işletmecilerine, sanayicilere, esnaf ve
sanatkarlara konuları ile ilgili olarak bankalarca veya kamu kurum veya
kuruluşlarınca (Ordu Yardımlaşma Kurumu dahil) açılacak kredilere karşılık
teminat gösterilen gayrimenkullerin ipotek işlemleri, resmi senet tanzim
edilmeksizin alacaklı ile borçlu ve varsa kefilleri arasında yapılan kredi
veya borç sözleşmelerine istinaden, ilgililerin talebi üzerine, tapu sicil
muhafızlıklarınca tapuya tescil edilir.
(Ek: 12/3/1985 - 3163/1 md.) Tarımsal kredi sebebiyle bankalar
veya kamu kurum ve kuruluşları lehine teminat olarak gösterilen
gayrimenkullerin ipotek işlemlerinde de bu usule uyulur.
Madde 27 – Tapu Sicil Muhafız veya memurları tarafından yapılan resmi
senetlere iki tarafın ve tapu senetleriyle akte müstenit olmıyan
iktibaslarda kayıtlara sahibinin 6x4 büyüklüğünde ve mümkün olan yerlerde
fotoğrafları yapıştırılır. Bu imkanı idare heyeti tayin eder. Tapu sicil
muhafızları veya memurları da küçüklük ve sair makbul mazeretleri göz önüne
alabilirler.
1515 numaralı kanunun şümulüne girmiyen fotoğrafsız tapu kayıt
ve senetlerine fotoğraf yapıştırılmak istenildikçe tapu memurluğunca
hüviyeti bilinmiyenler için hüviyetleri tasdik ettirilerek fotoğraf
yapıştırılır.
Madde 28 – Akte ve tescile müteallik tapu işleri idari
emirlerle durdurulamaz.
Madde 29 – (Mülga: 25/2/1952 - 5887/126 md.)
Madde 30 – Plan ve resmi mesahaya istinad etmiyen gayrimenkul
mallarda eskidenberi malüm ve muayyen olan hududa itibar olunur. Borçlar
Kanununun 215 inci maddesi hükmü yerinde durmaktadır.
Madde 31 – (Değişik: 25/1/1950 - 5520/1 md.)
Gayrimenkul malların yüz ölçüsü tapu sicilinde yazılı miktardan
fazla çıkıpta bu fazlalığın bitişik araziye el uzatmaktan ileri gelmediğine
ve sınırca da bir değişiklik olmadığına mahkemece karar verilirse sicille
karar veçhile kaydolunur.
Mahkeme gayrimenkulün başında incelemeler yapar ve bitişik
gayrimenkul maliklerini dinler. Mahkeme kararına, tapu fen memurlarına ve
bunlar yoksa yetkili fen memurlarına veya mühendislere yaptırılacak o yere
ait harita da eklenir. İtiraz halinde genel hükümler çerçevesinde dava
açılır.
Madde 32 – Planı veya resmi şekilde yapılmış haritası bulunan
gayrimenkullerin gerek kazaen ve gerekse rızaen parçalara ayrılmasında
harita yapılması mecburidir. Şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde
olupta tapu fen memuru bulunan yerlerde plan ve haritaya bağlı olmıyan
gayrimenkullerin parçalara ayrılmasında da harita yapılır. Belediye
sınırları dışında bulunan gayrimenkullerden kazai şekilde parçalara
ayrılanların haritasını yaptırmak hakimin takdirine bağlıdır.
Madde 33 – Kanunu Medeninin 934, 935 inci maddelerine göre
sicillin tashihine ve bir ayni hakkın süküt edip etmediğinin tayinine dair
tapu sicil muhafız veya memuru tarafından mahkemeye yapılacak müracaatlar ve
bunun üzerine verilecek kararlardan bir güna harc ve resim alınmaz ve
bunlara damga pulu yapıştırılmaz.
Madde 34 – Bedelli akitlerde ve bir aktin yapılması diğerinin
yapılmış olmasına bağlı olan hallerde alakalılar tapu sicil muhafız veya
memurunu yediadil yapabilirler. Bu takdirde memur tarafından paranın hak
sahiplerine verilmesi Akitlerin tamam olmasına bağlıdır. Akitler tamam
olmazsa memur parayı kimden almış ise alakalılar dağılmadan huzurlarında
derhal ona geri verir ve taallük ettiği muameleleri bozar.
Madde 35- (Yeniden Düzenleme: 29/12/2005-5444/1 md.)
Yabancı uyruklu gerçek kişiler, karşılıklı olmak ve kanunî
sınırlamalara uyulmak kaydıyla, Türkiye'de işyeri veya mesken olarak
kullanmak üzere, uygulama imar planı veya mevzii imar planı içinde bu
amaçlarla ayrılıp tescil edilen taşınmazları edinebilirler. Sınırlı aynî hak
tesis edilmesinde de aynı koşullar aranır. Yabancı uyruklu bir gerçek
kişinin ülke genelinde edinebileceği taşınmazlar ile bağımsız ve sürekli
nitelikte sınırlı aynî hakların toplam yüzölçümü iki buçuk hektarı geçemez.
Bu fıkrada belirtilen koşullarla, yüzölçümü miktarını otuz hektara kadar
artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Yabancı ülkelerde kendi ülkelerinin kanunlarına göre kurulan tüzel kişiliğe
sahip ticaret şirketleri, ancak özel kanun hükümleri çerçevesinde taşınmaz
mülkiyeti ve taşınmazlar üzerinde sınırlı aynî hak edinebilirler.
Yabancı uyruklu gerçek kişiler ile yabancı ülkelerde kendi
ülkelerinin kanunlarına göre kurulan tüzel kişiliğe sahip ticaret şirketleri
lehine Türkiye'de taşınmaz rehni tesisinde birinci ve ikinci fıkralarda yer
alan kayıt ve sınırlamalar aranmaz.
Yabancı uyruklu gerçek kişiler ile yabancı ülkelerde kendi
ülkelerinin kanunlarına göre kurulan tüzel kişiliğe sahip ticaret şirketleri
dışındakiler Türkiye'de taşınmaz edinemez ve lehlerine sınırlı aynî hak
tesis edilemez.
Türkiye Cumhuriyeti ile arasında karşılıklılık olan devlet
vatandaşlarının kanunî miras yoluyla intikal eden taşınmazları için birinci
fıkrada belirtilen kayıt ve sınırlamalar uygulanmaz. Ölüme bağlı
tasarruflarda yukarıdaki fıkralarda belirtilen kayıt ve sınırlamalar
uygulanır. Türkiye Cumhuriyeti ile arasında karşılıklılık olmayan devlet
vatandaşlarının kanunî miras yoluyla edindikleri taşınmaz ve sınırlı aynî
hakların intikal işlemleri yapılarak tasfiye edilir.
Karşılıklılığın tespitinde hukukî ve fiilî durum esas alınır.
Bu ilkenin kişilere toprak mülkiyeti hakkının tanınmadığı, ülke uyruklarına
uygulanmasında, yabancı devletin taşınmaz ediniminde kendi vatandaşlarına
tanıdığı hakların, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına da tanınması esastır.
Yabancı uyruklu gerçek kişiler ile yabancı ülkelerde kendi
ülkelerinin kanunlarına göre kurulan tüzel kişiliğe sahip ticaret
şirketlerinin; sulama, enerji, tarım, maden, sit, inanç ve kültürel
özellikleri nedeniyle korunması gereken alanlar, özel koruma alanları ile
flora ve fauna özelliği nedeniyle korunması gereken hassas alanlarda ve
stratejik yerlerde kamu yararı ve ülke güvenliği bakımından taşınmaz ve
sınırlı aynî hak edinemeyecekleri alanları, ilgili kamu kurum ve
kuruluşlarının tescile esas koordinatlı harita ve planları içeren teklifi
üzerine belirlemeye ve yabancı uyruklu gerçek kişilerin il bazında
edinebilecekleri taşınmazların, illere ve il yüzölçümüne göre binde beşi
geçmemek üzere oranını tespite Bakanlar Kurulu yetkilidir. Tapu ve Kadastro
Genel Müdürlüğünün bağlı olduğu Bakanlık bünyesinde ilgili idare
temsilcilerinden oluşan komisyon tarafından, bu madde uyarınca Bakanlar
Kuruluna verilen yetkiler dahilinde çalışmalar yapılmak suretiyle kamu kurum
ve kuruluşlarının bu kapsamdaki teklifleri incelenip değerlendirilerek
Bakanlar Kuruluna sunulur.
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra belirlenecek askerî
yasak bölgeler, askerî ve özel güvenlik bölgeleri ile stratejik bölgelere ve
değişiklik kararlarına ait harita ve koordinat değerleri Millî Savunma
Bakanlığınca geciktirilmeksizin Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğünün bağlı
olduğu Bakanlığa verilir.
Yukarıdaki fıkralarda belirtilen bölgeler içerisinde kalması
nedeniyle kamulaştırılması gereken ya da tapu sicilinde şerh verilmesine
gerek duyulan parsellere ilişkin bildirimler ilgili idarelerince tapu sicil
müdürlüklerine yapılır.
Bu madde hükümlerine aykırı edinilen veya kanunî zorunluluk
dışında edinim amacına aykırı kullanıldığı tespit edilen taşınmazlar ile
sınırlı aynî haklar, Maliye Bakanlığınca verilecek süre içerisinde maliki
tarafından tasfiye edilmediği takdirde tasfiye edilerek bedele çevrilir ve
bedeli hak sahibine ödenir.
Madde 36 – (Mülga: 3/7/2003-4915/38 md.)
Madde 37 – Yabancı hakiki şahısların intikal işleri Türkiye
Cumhuriyeti mahkemelerinden verilen veyahut kendi salahiyetli makamlarından
verilipte Türk kanunlarının veraset usulü hakkındaki hükümlerine uygun
olduğu Türk mahkemelerince tasdik edilen veraset senetlerine istinaden
yapılır.
Madde 38 – 8 cemaziyelevvel 1275 tarihli tapu nizamnamesi ve
zeyillerinin ve 28 receb 1291 tarihli emlak nizamnamesinin ve 7 muharrem
1293 tarihli arazi hakkındaki fıkaratı nizamiyenin ve 8 receb 1276 tarihinde
iradesi çıkmış olan tapu senedatı hakkındaki talimatnamenin ve 28 receb 1276
tarihinde iradesi çıkmış olan tarifnamenin ve emvali gayrimenkulenin
tasarrufuna dair 3 mart 1329 tarihli muvakkat kanunun ve defterhane
idarelerinin teşkilat ve tensikatına dair 17 temmuz 1323 tarihli nizamname
ile zeyillerinin ve emvali gayrimenkulenin muamelatı tasarrufiyesinde tapu
senedatı ile kayidlerine alakadaranın fotoğrafileri yapıştırılmasına dair 30
kanunusani 1926 tarihli kanunun Kanunu Medeni ile Kanunu Medeninin tatbikına
aid kanun ve Borçlar Kanunu ile ortadan kalkmamış olan hükümlerile başka
kanunların bu kanuna uygun olmıyan hükümleri kaldırılmıştır.
Geçici Madde 1 – (2644 sayılı Kanunun numarasız Muvakkat
maddesi olup teselsül için numaralandırılmıştır.)
Bu kanunun mer'iyetinden evvel açılarak tarla veya bağ ve bahçe
haline konulmuş olupta henüz muamelesi bitmemiş yerler hakkında da bu
kanunun 6 ncı maddesi hükümleri tatbik olunur.
Geçici Madde 2- (Ek: 29/12/2005-5444/2 md)
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte mevcut olan askerî yasak
bölgeler, askerî ve özel güvenlik bölgeleri ile stratejik bölgelere ilişkin
kararlara ait harita ve koordinat değerlerinin tamamı, Millî Savunma
Bakanlığı tarafından en geç üç ay içerisinde Tapu ve Kadastro Genel
Müdürlüğünün bağlı olduğu Bakanlığa gönderilir.
Yukarıda belirtilen bölgelere ilişkin kararlara ait harita ve
koordinat değerlerinin, Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğüne gönderilmesi ve
sayısal ortama aktarılarak taşra birimlerine intikal ettirilmesine kadar
geçecek sürede yetkili askerî makamlardan sorulmak suretiyle, belirtilen
işlemler tamamlandıktan sonra gönderilen belge ve bilgilere göre tapu
işlemleri yürütülür.
Madde 39 – Bu kanun hükümleri, neşrolunduğu tarihten itibaren
yürümeğe başlar.
Madde 40 – Bu kanun hükümlerini Adliye, Dahiliye, Maliye
Bakanları yerine getirir.
22/12/1934 TARİHLİ VE 2644 SAYILI ANA KANUNA
İŞLENEMEYEN GEÇİCİ MADDE:
1 - 26/4/1984 tarih ve 3000 sayılı kanunla gelen Geçici Madde:
Geçici Madde – 2/2/1984 tarihli ve 2977 sayılı İdari Usul ve
İşlemlerin Yeniden Düzenlenmesi ile İlgili Yetki Kanunu ile Bakanlar
Kuruluna verilen Kanun Hükmünde Kararname çıkarma yetkisi, 22/12/1934
tarihli ve 2644 sayılı Tapu Kanunu için adı geçen Kanunla verilen süre
bitimine kadar geçerlidir.
2644
SAYILI KANUNDA EK VE DE?İŞİKLİK YAPAN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜKTEN KALDlRDI?I KANUN VE HÜKÜMLERİ
GÖSTERİR LİSTE
Yürürlükten Kaldırılan Mevzuatın
Yürürlükten Kaldırılan
Kanun veya Kanun Hükümleri
Tarihi Sayısı Maddesi
Şehir ve kasabalarda muhtarlığın ilgasına dair 2295 numaralı
kanun ve Memurin Kanununun 47 inci maddesine bir fıkra
eklenmesine dair 960 numaralı Kanun ile 1111 numaralı
Askerlik ve 2613 numaralı Askerlik ve 2613 numaralı
Kadastro ve Tahriri ve 2644 numaralı Tapu Kanunlarının
27/11/1984 tarih ve 4541 sayılı Kanunda yazılı
muhtarlığa ait vazifeler hakkında hükümleri
10/4/1944 4541 24
716
sayılı Borçlanma Kanununun 3 üncü maddesi
ve
2490 sayılı Artırma, Eksiltme ve İhale Kanununun
56
ncı maddesinin 2 nci fıkrası ve 2510 sayılı İskan Kanununun
17
nci maddesine bağlı toprak tevzi cetveli ve bu maddenin
sanatkarlara yarım istihkak toprak verileceğine dair olan fıkrası ile
20.
ve 21 inci maddeleri ve 22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu
Kanununun 6 ncı maddesi hükümleri ve arazi dağıtılması
hakkındaki diğer makamların
yetkileri 11/6/1945
4753 64
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu Kanununun 15 inci
maddesinin birinci
fıkrası
18/1/1950 5516 12
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu Kanununun 29
uncu
maddesi
25/2/1952 5887 126-c
743
sayılı Türk Kanunu Medenisinin 442, 445, 446 ve
540
ıncı maddeleri ile 2644 sayılı Tapu Kanununun
5
inci
maddesi 4/11/1990
3678 31
22/12/1934 tarih ve 2644 sayılı Tapu Kanununun 7 nci maddesi 16/2/1995
4070 15
2644 SAYILI KANUNA EK VE DE?İŞİKLİK GETİREN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜ?E GİRİŞ TARİHİNİ
GÖSTERİR LİSTE
Kanun
Yürürlüğe
No. Farklı tarihte yürürlüğe giren
maddeler giriş tarihi
4541
– 15/4/1944
4753
– 15/6/1945
5516
– 23/1/1950
5520
– 31/1/1950
5887
– 29/3/1952
6217
– 9/1/1954
79
– 23/10/1962
2421
– 8/3/1981
3000
– 1/5/1984
3029
– 23/6/1984
3163
– 22/3/1985
3278
– 6/5/1986
3678
– 23/11/1990
4358
– 4/4/1998
4916
– 19/7/2003
5444 35 ve Geçici
Madde 2 26/7/2005 tarihinden
geçerli olmak üzere 7/1/2006
