T.C

DANIŞTAY

Altıncı Daire Esas    

No:1998/4999 Karar   No:1999/4461

ÖZETİ:2942 sayılı Yasa'nın 21. maddesi uyarınca davalı idarece kamulaştırma iş­leminden tek taraflı olarak vazgeçilmesi karşısında aynı Yasa'nın 24. maddesi ge­reğince uyuşmazlığın görüm ve çözümünün adli yargı yerine ait olduğu gözetilmeksizin işin esası hakkında karar verilme­sinde isabet bulunmadığı hk.-DD.103

Temyiz İsteminde Bulunanlar : 1- .

Vekili_____ ı Av. ...

Karşı Taraf : ... Belediye Başkanlığı

Veki 1 i______ ı Av. ...

İstemin Özeti: İstanbul 6.İdare Mahkemesinin 23.3.1998 günlü. E:1997/517. K-.1998/246 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bu­lunmadığından usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmakta-

5-

dır.

Tetkik Hakini Özle» Şimşek'in Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden dava­cılara ait taşınmazın dava konusu işlen ile 2942 sayılı Yasa'nın 21. Haddesi uyarınca kamulaştırılmasından tek taraflı olarak vazgeçildiğinin ve kamulaştır­maya ilişkin işlemin iptal edildiğinin anlaşılması karşısında, aynı Yasanın 24. maddesi uyarınca davanın görüm ve çözümü adli yargıya ait olduğundan bu husus gözönünde bulundurulmaksızın verilen idare mahkemesi kararının bozulmasının uy­gun olacağı düşünülmektedir.

Savcı Aynur Şahinok'un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen husus­lar. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında be­lirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın da­yandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerekti­rir nitelikte,görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararrmır onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MÎLLETİ ADINA

Karar veren Oamştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra iştn gereği görüşüldü:

Duruşma yapılmasına gerek görülmedi.

Dava. 2981 sayılı Yaa'mn 9-C maddesi gereğince kamulaştırılan

pafta. 2470 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırılmasından vazgeçilmesine iliş­kin 16.1.1997 günlü. 72-72 sayılı belediye encümeni kararının tptaTi istemiyle açılaış: idare mahkemesince, davacıların paydaşı olduğu 92W0 m2 yüzölçümlü ta­şınmazın, gecekonduların işgali altında bulunduğu.davalı idarece gecekondu sa­hipleri ile tapu malikleri arasındaki sorunu çözmek amacıyla 2981 sayılı Yasa' mn 9/C maddesinden hareketle taşınmazın kamulaştırılmasına karar verildiği an­cak davacıların açtıkları tezyidi bedel davalarıyla kamulaştırma bedellerinin artırılması üzerine idarece dava konusu işlem ile 2942 sayılî Yasanın 21. mad­desi uyarınca tek taraflı olarak kamulaştırma kararından vazgeçilerek iptal edildiği anlaşıldığından, dava konusu işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığı ge­rekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacılar tarafından tenyiz edilmiştir.

2942 sayılı Yasanın 21.maddesinde, "idare kamulaştırmanın her safhasında kamulaştırma karan veren ve onaylayan merciin kararı i7e kamulaştırmadan tek taraflı olarak kısmen veya tamamen vazgeçebilir...", aynı yasanın 24.maddesinin son fıkrasında ise:... Bu madde ile 21..22..23. maddeler uygulamasından doğacak anlaşmazlıklar adli yargıda çözümlenir." hükmü yer almış bulunmaktadır.

Olayda ise. dava konusu belediye encümen kararıyla 2942 sayılı Yasanın 21.madde hükmüne göre davalı idarece kamulaştırma işleminden tek taraflı olarak vazgeçildiği anlaşıldığından, bu uyuşmazlığın görüm ve çözümünün adli yargı ye­rine ait olduğu gözetilmeksizin mahkemece işin esasının incelenmesi suretiyle karar verilmesinde isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenle, İstanbul 6.İdare Mahkemesinin 23.3.1998 günlü. E-.1997/ 517. K:1998/246 sayılı kararının bozulmasına, dosyanın adı geçen mahkemeye gön­derilmesine 6.10.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

T.C

DANİŞTAY

Altıncı Daire

Esas  No:1997/6715

Karar No:1998/6136

ÖZETİ : Belediyeye ait hissenin uyuşmaz­lık konusu belediye encümeni karan ile tespit edilen bedel üzerinden davacıya satışına karar verilmesi nedeniyle 2942 sayılı Yasa uyarınca kıymet takdir komis­yonu tarafından tespit edilmiş bir bedel­den Sözedilemeyeceğınden idari işlem ni­teliğindeki bu karara karşı açılan dava­nın görüm ve çözümünün idari yargıya ait olduğu hk-DD.103

Temyiz İsteminde Bulunan : ...

Vekili___   : Av. ... ■ Av. ...

Karşı Taraf   : ... Belediye Başkanlığı

Vekili______ ı Av. ...

İstemin Özeti : İstanbul 6.İdare Mahkemesinin 7.8.1997 günlü. E:1997/ 1085.K:1997/1111 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu Öne sürülerek bo­zulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bu­lunmadığından usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmakta­dır.

Tetkik Hakimi Özlem Şimşek'in Düşüncesi : Belediyeye ait hissenin uyuş­mazlık konusu belediye encümeni kararı ile tesbit edilen bedel üzerinden davacı­ya satışına karar verilmesi nedeniyle 2942 sayılı Yasa uyarınca kıymet takdir komisyonu tarafından tesbit edilmiş bir bedelden sözedıiçmeyeceğinden idari iş­lem niteliğindeki bu karara karşı açılan davanın görüm ve çözümünün idari yargı­ca ait olması nedeniyle idare mahkemesi kararının bozulmasının uygun olacağı dü­şünülmektedir.

Savcı Salih Er'in Düşüncesi -. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesin in 1.fıkrasında belirti­len nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nite­likte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava...... pafta. ... ada. ... parsel sayılı taşınmazda bulunan bele­
diye hissesinin 10.656.580,000.lira bedelle davacıya satışına ilişkin 2.7.1997
günlü, 4608 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış: idare
mahkemesince, anılan taşınmazda davacı ile davalı idarenin hissedar olduğu, da­
vacının belediye hissesini satın almak için yaptığı başvuru üzerine 3194 sayılı
İmar Kanunu'nun 17.maddesi uyarınca 2942 sayılı yasaya göre ilçe kıymet takdir
komisyonunca 8.234.630.000.lira bedel takdir edildiği ancak dava konusu karar
ile belediyeye ait hissenin İ0.656.580.000 lira bedelle satılmasına karar veril
diği anlaşıldığından, takdir edilen bedelle ilgili uyuşmazlığın görüm ve çozumu-
nün adlı yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine ka-

par verilmiş, bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı İmar Kanununun 17.maddesinde, bedel takdirlerinin ve bu bede­le itiraz şekillerinin 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu uyarınca yapılacağı hük­müne yer verilmiştir.

2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11.maddesinde de. kıymet takdirinin Kanunun öngördüğü biçimde oluşturulacak Kıymet Takdir Komisyonunca yapılacağı aynı kanunun 14.maddesinde de bu Komisyonca belirlenecek bedele karşı açılacak davaların görüm ve çözümünün adli yargı yerine ait olduğu kurala bağlanmıştır.

Dava dosyasının incelenmesinden, davacının hisedarı bulunduğu taşınmazda­ki belediye hissesini satın almak üzere yaptığı başvuru sonucu belediyeye ait hissenin kıymet takdir komisyonunca takdir edilen 8.234.630.000.Tl.bedelle sa­tılmasının teklif edilmesine karşın hisse bedelinin 10.656.580.000.lira olarak dava konusu belediye encümeni kararıyla belirlendiği ve belirlenen bu bedel üze­rinden satılmasının öngörüldüğü anlaşılmaktadır.

Bu durumda 2942 sayılı Yasa'ya göre bir bedel tespitinin söz konusu olma­ması, bir idari işTem niteliğinde olan dava konusu belediye encümeni kararının iptali isteniyle açılan davanın da görüm ve çözümünün idari yargı yerine ait ol­ması nedeniyle davayı görev yönünden reddeden mahkeme kararında isabet görülse-tniştir.

Açıklanan nedenlerle. İstanbul 6-İdare Hahkemesinin 7.8.1997 günlü, E:1997/1085. K:1997/llll sayılı kararının bozulmasına, dosyanın adı geçen mahke­meye gönderilmesine 9.12.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

T.C.

DANIŞTAY Altıncı Daire

Esas No   : 2002/1715 Karar No   : 2003/4409

özeti: Davacının yapısına enkaz bedeli yerine bina bedeli ödenmesi gerektiği iddiası dikkate alındığında, bulunduğu yerde korunamayan gecekonduya enkaz bedeli ödenerek kamulaştırılması yolundaki işlemin iptali istemiyle açılan davanın görüm ve çözümünün, enkaz bedeli ödenmesinin bir idari işlem olan belediye encümeni kararına ve yapıya bina ya da enkaz bedeli mi ödeneceği konusuna dayandığından idari yargının görev alanına girdiği hakkında.-DKD.3

Temyiz İsteminde Bulunan: ...

Vekili                     : Av. ...

Karşı Taraf        : ... Belediye Başkanlığı

Vekili                     : Av. ...

İstemin Özeti : Ankara 5. İdare Mahkemesinin 12.11.2001 günlü, E:2001/102, K:2001/1365 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi Selçuk Topal'm Düşüncesi: Davacının yapısına enkaz bedeli yerine bina bedeli ödenmesi gerektiği iddiası dikkate alındığında, enkaz bedeli ödenmesi bir idari işlem olan belediye encümeni kararına dayandığından, yapıya bina ya da enkaz bedeli mi ödeneceği konusunda çıkan uyuşmazlıkta idari yargının görev alanına girmektedir. Bu nedenle, aksi yöndeki temyize konu idare mahkemesi kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Turan Karakaya'nın Düşüncesi: Dava, davacıya ait gecekondunun kısmen kamulaştırılmasına ilişkin İşlemin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, bedelin düşük olduğu gerekçesiyle açılan davanın 2942 sayılı Kanunun 14. maddesinin 1. fıkrası uyarınca görev yönünden reddine karar verilmiştir.

Dava dosyasının incelenmesinden dava konusu işlem ile davacıya ait gecekondunun enkaz bedeli ödenmek suretiyle kaldırılmasına karar verildiği, Takdir Komisyonu raporunda ise 1.783.188.000 TL gecekondu ve müştemilatın maliyet bedeli, takdir edildiği, 178.319.000 TL. enkaz bedeli takdir edildiği davacının ise bina bedelinin Ödenmesini istediği anlaşılmaktadır.

Bu durumda, davacının İstemi 2942 sayılı Kanunun 14.maddesinin 1.fıkrası kapsamında olmadığından, uyuşmazlığın görüm ve çözümü idari yargının görev alanına girdiğinden İdare Mahkemesi kararında isabet bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile İdare Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava,..., ..., ... Mahallesinde İmar yolu üzerinde bulunan gecekonduların enkazlarının ve diğer tesislerin 1.2.2000 günlü, 166/192 sayılı belediye encümeni kararıyla kamulaştırılmasına karar verilmesi nedeniyle ve davacının gecekondusunun imar yolunda kalan bölümünün 178.319.000.-lira enkaz bedeli ile kamulaştırılmasına ilişkin ....Noterliği aracılığıyla    tebliğ    edilen    27.7.2000    günlü    işlemin    iptali    istemiyle    açılmış;    idare

mahkemesince, davacının enkaz bedelini düşük bularak...... Asliye Hukuk Mahkemesinde

dava açtığı ve kamulaştırma işleminde enkaz bedeli yerine bina bedelinin ödenmesi gerektiğini ileri sürdüğü, enkaz bedeli takdirinin de idari işlem olan belediye encümeni kararına dayalı olduğu, bu nedenle bina bedelinin Ödenmesi gerektiği yolunda idare mahkemesi kararı olmaksızın adli mahkemeden bina bedelinin tahsililne karar verilmesinin İsten ilemeyeceği gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmesi üzerine bakılmakta olan davanın açıldığı; binanın değerinin tespitinde enkaz olarak kabul edilmesinin hatalı olduğunun ileri sürüldüğü, İleri sürülen bu iddiaların ise bedele ilişkin olduğu, kamulaştırma bedeline ilişkin uyuşmazlıkların da 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 14.maddesi uyarınca adli yargının görev alanına girdiği gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmiş; karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Dosyanın İncelenmesinden, davacının yapısının yolda kalan bölümüne takdir edilen enkaz bedelinin yapının geri kalan kısmının onarımına bile yetmeyeceği, bina bedelinin takdir edilerek kendisine ödenmesi gerektiğini ileri sürerek bakılmakta olan davayı açtığı anlaşılmaktadır.

Davacıya ait yapının kısmen yolda kalması nedeniyle yapıya enkaz bedeli ödenerek yolda kalan kısmının kamulaştırılmasına karar verilmiş olup, davacının iddiaları dikkate alındığında yapıya enkaz bedeli ödenmesi bir idari işlem olan belediye encümeni kararına dayalı olduğu için, yapıya enkaz bedelinin mi yoksa bina bedelinin mi Ödenmesi gerektiği hususu idari yargının görev alanına giren bir uyuşmazlıktır.

Bu durumda, idare mahkemesince davanın görev yönünden reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle Ankara 5. İdare Mahkemesinin 12.11.2001 günlü, E:2001/102, K:200l/1365 sayılı kararının bozulmasina, 10.120.000.-lira karar harcı ile fazladan yatırılan 7.530.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 22.9.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

T.C.

DANIŞTAY

Altıncı Daire

Esas     No:1998/6893

Karar    No:1999/6576

ÖZETİ : 3194 sayılı Yasanın 40.maddesi uyarınca belirlenen mahzunun giderilme masrafları ve bu masrafların dayanağı idari işlemlere ilişkin uyuşmazlıkların görüm ve çözümünde idari yargı yerlerinin görevli bulunduğu hk.-DD.103

Temyiz İsteminde Bulunan :  ... İnşaat A.Ş.

Vekili___ ı Av....                     

Karşı Taraf : ... Belediye Başkanlığı

Vekili_____ ı Av. ...

İstemin Ö2eti: İstanbul 5.İdare Mahkemesinin 118.1998 günlü, E;1998/332. K:1998Y467 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmeaiştır.

Tetkik Hakimi Gonca Temızhan'ın Düşüncesi : Temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Savcı Habibe Ünal'ın Düşüncesi : Dava. davacı tarafından imar yoluna izinsiz hafriyat döküldüğü saptanarak 33.351.789.150 lira hasar bedelinin 3194 sayılı Yasanın 40. maddesi uyarınca davacıdan istenilmesine İlişkin 12.3^1998 günlü. 94 sayılı belediye encümeni kararının iptali isteğiyle açılmış, idare mahkemesince, 3194 sayılı Yasanın 42. maddesi uyarınca anılan Yasanın 40. madde­sinde belirtilen yükümlülüğü yerine getirmeyenlere verilen para cezasına karşı sulh ceza mahkemesince itiraz edilebileceği gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı Yasanın 40. maddesinde; arsalarda, evlerde ve sair yerlerde umumun sağlık ve selametini ihlal eden. şehircilik, estetik veya trafik bakımın­dan mahzurlu görülen enkaz veya birikintilerin, gürültü ve duman tevlideden te­sislerin hususi mecra, lağım, çukur. kuyu. mağara ve benzerlerinin mahzurlarının ne şekilde giderileceği ve giderilme masraflarının tahsiline ilişkin esas ve usuller düzenlenmiştir.

Olayda da. imar yoluna izinsiz hafriyat dökülmesi üzerine davalı idarece anılan yasa kuralına göre bu mahzurun giderilmesi için gerekli kazı ve nakliye bedelleri hesaplanarak 3194 sayılı Yasanın 40. maddesine göre hasar bedeli ola­rak davacıdan talep edilmiştir.

3194 sayılı Yasanın 42. maddesinde öngörülen yaptırım ise. 40. maddede öngörülen yükümlülüğün yerine getirilmemesi halinde asgari ve azami sınırlan

yasada belirlenmiş para cezası olup. 40. maddede öngörülen mahzurun giderilme masrafından tamamen ayrı olarak düzenlenmiştir.

İdarenin 3194 sayılı Yasanın 40. maddesi uyarınca mahzurun giderilme be­delini davacıdan tahsil etme yetkisi bulunduğu gibi. ayrıca bir suç olan bu ha­reket nedeniyle aynı Yasanın 42. maddesine göre para cezasına hükmetme yetkisi de vardır.

3194 sayılı Yasanın 42. maddesine göre verilen para cezasına karşı aynı maddenin 5. fıkrası gereğince sulh ceza mahkemesine itiraz edilmesi gerekirken, 40. maddesine göre tahakkuk ettirilen masraflar ve bu masrafların dayanağı idari işlemler idari yargı denetimine tabidir.

Açıklanan durum karşısında, idare mahkemesince 3194 sayılı Yasanın 40. maddesinde düzenlenen konunun selameti için alınacak tedbirlerle, aynı Yasanın 42. maddesinde düzenlenen 40. maddede belirlenen yükümlülükleri yerine getirme­yenler hakkında verilecek para cezaları birbirine karıştırılarak verilen temyize konu kararda isabet görülmediğinden bozulması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, yola izinsiz olarak hafriyat döküldüğünün saptanması üzerine 33. 351.789.150.-TL. hasar bedelinin 3194 sayılı Yasanın 40. maddesi uyarınca dava­cıdan istenilmesine ilişkin 12.3.1998 günlü. 34 sayılı belediye encümeni kararı­nın iptali istemiyle açılmış: idare mahkemesince. 3194 sayılı Yasanın 42. madde­si uyarınca anılan Yasanın 40. maddesinde belirtilen yükümlülüğü yerine getirme­yenlere verilen para cezalarına karşı tebliğinden itibaren yedi gün içerisinde sulh ceza mahkemesine itiraz edilebileceği, uyuşmazlığın görüm ve çözümünün adli yargı yerinin görevinde bulunduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

3194 sayılı Yasanın 40. maddesinde: "Arsalarda, evlerde ve sair yerlerde umumun sağlık ve selametini ihlal eden, şehircilik estetik veya trafik bakımın­dan mahzurlu görülen enkaz veya birikintilerin, gürültü ve duman tevlideden te­sislerin hususi mecra, lağım, çukur, kuyu. mağara ve benzerlerinin mahzurlarının giderilmesi ve bunların zuhuruna meydan verilmemesi ilgililere tebliğ edilir.

Tebliğde belirtilen müddet içinde tebliğe riayet edilmediği takdirde be­lediye veya valilikçe mahzur giderilir, masrafı % 20 fazlasıyla arsa sahibinden alınır veya mahzur tevlit edenlerin faaliyeti durdurulur" hükmü yer almaktadır. Madde hükmü ile belirtilen yerlerde meydana getirilen mahzurların ne şe­kilde giderileceği ve giderilme masraflarının tahsiline ilişkin esas ve usuller düzenlenmiştir.

Dosyanın incelenmesinden.5.3.1998 günlü tutanakla davacı şirket tarafın­dan yola izinsiz olarak hafriyat döküldüğünün tespiti üzerine 3194 sayılı Yasa­nın 40. maddesi uyarınca mahzurun giderilmesi için gerekli kazı ve nakliye mas­raflarının hesaplanması suretiyle belirlenen bedelin istenilmesine ilişkin dava konusu belediye encümeni kararının tesis edildiği anlaşılmaktadır.

3194 sayılı Yasanın 42. maddesinde öngörülen para cezası ise 40. maddede belirtilen yükümlülüğün yerine getirilmemesi halinde asgari ve azami sınırları yasada belirlenen ve anılan Yasanın 40. maddesinde öngörülen hasar bedelinden

tamamen ayrı ve bağımsız bir para cezası niteliğindedir.

3194 sayılı Yasanın 42. maddesi uyarınca verilen para cezasına karşı anı­lan maddenin 5. fıkrası gereğince sulh ceza mahkemesinde itiraz edilmesi gere­kirken. 40. madde yuarınca belirlenen mahzurun giderilme masrafları ve bu mas­rafların dayanağı idari işlemlere ilişkin uyuşmazlıkların görüm ve çözümünde idari yargı yerleri görevlibulunmaktadır.

Bu durumda 40.maddeye göre mahzurlarım gederılmesi için yapılmış masra­fın istenmesine ilişkin işleme karşı açılan davanın görev yönünden reddi yolunda verilen idare mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle İstanbul 5.İdare Mahkemesinin 11.8.1998 günlü. E:1998/332, K:1998/467 sayılı kararının bozulmasına, dosyanın adı geçen mahke­meye gönderilmesine 15.12.1999 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

AZLIK   0 V U

194 sayılı Yasanın 42. maddesinin 2. fıkrasında anılan Yasanın 40- mad­desinde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyenler hakkında asgari ve azami sınırları yasada belirtilmiş olan para cezası düzenlenmektedir. Anılan Yasanın 5. fıkrasında da anılan cezanın tebliğinden itibaren yedi gün içinde sulh ceza mahkemesine itiraz edilebileceği hükmü yeralmaktadır.

Dosyanın incelenmesinden davacı tarafından imar yoluna izinsiz olarak hafriyat döküldüğünün tespiti üzerine meydana gelen hasar nedeniyle 3194 sayılı Yasanın 42. maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin dava konusu beledi­ye encümeni kararının tesis edildiği kararın sonuç kısmında para cezasının uygu lanması ibaresinin yer almış olması da uyuşmazlık konusu para cezasının 3194 sa­yılı Yasanın 42. maddesi uyarınca verilmiş olduğu açık olduğundan davanın görev yönünden reddi yolundaki idare mahkemesi kararının onanması gerektiği oyuyla ka­rara katılmıyoruz.

imar hukukcusu

Copyright © Imar Hukukcusu Tüm hakları saklıdır.

Yayınlanma:: 2007-06-05 (2716 okuma)