Resmi Gazete Tarihi: 12.12.1986
Resmi Gazete Sayısı: 19309
MİLLÎ PARKLAR YÖNETMELİ?İ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar
Amaç
Madde 1 - Bu Yönetmeliğin amacı,
2873 sayılı Milli Parklar Kanunu ile 6831 sayılı Orman Kanununun 25 inci
maddesinin uygulanmasını düzenlemektir.
Kapsam
Madde 2 - Bu Yönetmelik, 2873
sayılı Milli Parklar Kanununun 22 nci maddesi ile 2896 sayılı Kanunla 6831
sayılı Orman Kanununa eklenen EK 5 inci maddesine göre hazırlanmış olup; Milli
Parkların, Tabiat Parklarının, Tabiat Anıtlarının, Tabiatı Koruma Sahalarının ve
Orman İçi Dinlenme Yerlerinin ayrılması, planlanması, geliştirilmesi, korunması,
yönetilmesi ve tanıtılmasına ilişkin iş ve işlemleri kapsar.
Kısaltmalar
Madde 3 - Bu Yönetmelikte yer
alan;
a) Kanun: 2873 sayılı Milli
Parklar Kanununu,
b) Bakanlık: Tarım
Orman ve Köyişleri Bakanlığını,
c) Genel Müdürlük:
Orman Genel Müdürlüğünü,
d) Daire Başkanlığı:
Milli Parklar Dairesi Başkanlığını,
e) Müdürlük: Milli
Parklar Müdürlüğünü,
f) Fon: Milli
Parklar Fonu'nu,
ifade eder.
Tanımlar
Madde 4 - Bu Yönetmelikte yer
alan;
a) Milli Parklar,
Tabiat Parkı, Tabiat Anıtı ve Tabiatı Koruma Alanı; Kanunun 2 nci maddesinde
tarif edilen tabiat parçalarını,
b) Ekosistem; belli
bir yaşama muhiti içindeki canlı organizmalar ile cansız çevrenin meydana
getirdiği karakteristik bir ekolojik sistemi,
c) Tabii Kaynak;
biyolojik tabii değerler; flora, fauna, habitatlar, ekosistemler, tabiat
tarihinin ve tabii mirasın müstesna özellikleri ve bunlara dair ilmi değerler
ile fiziki tabii değerler; coğrafi konum, jeolojik ve jeomorfolojik teşekküller,
hidrolojik ve limnolojik özellikler, klimatik özellikler ve bunlara dair ilmi
değerleri,
d) Estetik Kaynak;
insanın psikolojik yapısına ve bedii zevklerine hitap eden üstün, bakir ve tabii
manzara özelliklerini,
e) Kültürel Kaynak;
tarihi, arkeolojik, mitolojik, antropolojik, etnografik, sosyolojik olayları
belgeleyen ve bu olayların izlerini taşıyan sitler ve yöreler ile tarihteki
büyük olayların ve kişilerin izlerini ve hatıralarını taşıyan, mimarlık ve güzel
sanatların örneklerini bünyesinde toplayan yerler objeler ve kültürel mirasın
olağanüstü örnekleri ve bunlarla ilgili ilmi değerleri,
f) Teknik İzahname;
bu yönetmeliğin uygulanmasına açıklık getiren, Yönetmelikte yer almayan
hususları ihtiva eden Bakanlık emrini,
g) Rekreasyonel
Kaynak; tabii ve kültürel çevrenin, özellikle açık hava rekreasyonu yönünden
potansiyeli, taşıma kapasitesi ve hitap ettiği demografik çevreyi,
h) Rekreasyon;
insanın eğlenme, dinlenme, kendini yenileme fonksiyonunu,
ı) Orman İçi
Dinlenme Yeri (Orman Mesire Yeri); rekreasyonel ve estetik kaynak değerlerine
sahip ormanlık alanı,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Temel İlkeler ve Kriterler
Temel İlkeler
Madde 5 - Bu yönetmeliğin
uygulandığı yerlerde;
A) Genel olarak;
1 - Kanunun 14 üncü
maddesi ile yasaklanan faaliyetler yapılamaz.
2 - Kaynak değerleri
ile koruma ve kullanma esaslarının belirlenmesinde, ilmi ve teknik araştırmalara
en geniş ölçüde yer verilir.
3 - Kaynakların
tabii karakterinin mutlak korunması ve devamlılığı sağlanır.
4 - Tabii kaynakların işletilmesi yasaktır.
5 - Tabii denge ve manzara bütünlüğünü
bozacak ve tabii çevrenin bakir karakteri ile bağdaşmayacak hiçbir faaliyete
izin verilmez.
6 - Bu yerler sadece koruma, yönetim,
araştırma, ziyaretçi, tanıtım tesis ve hizmetleri ile donatılır; bu tesisler
ile kaynak amenajmanı ve restorasyon esasları planlarında belirtilir.
7 - Kullanma ve yararlanma şartları ve
seviyesi idarece belirlenir ve taşıma kapasitesinin dışına çıkılmaz.
8 - Tabii ve kültürel kaynaklara, kaynak
değerini bozmayacak, ancak tamamlayıcı ve restorasyon amaçlı müdahalelerde
bulunulabilir.
9 - Tabiatı mutlak koruma zonlarında, tabii
kaynaklar insan etkisi olmaksızın tabii haline bırakılır.
10 - Devlet mülkiyeti ve yönetimi ile
kaynak, manzara, mülkiyet ve yönetim bütünlüğü esastır. Ancak milli parklarda
devlet mülkiyeti aranmayabilir.
11 - Kamulaştırma ve Tahsisler Kanunun 5
inci ve 6 ncı maddelerine göre yapılır.
12 - Planların gerektirdiği her türlü yapı,
tesis, hizmet ve faaliyetlerin yapılması, yönetilmesi ve işletilmesi Kanunun 12
nci maddesine göre düzenlenir.
B) Özel hallerde;
1 - Düzenli tarım ve mevcut iskan alanları
ile bunları çevreleyen kırsal manzara dokusu, kültürel ve tabii kaynakların
korunması ve değerlendirilmesinde tezat teşkil etmemesi halinde bu arazi
kullanımlarının devamlılıklarını temin etmek üzere planlarında gerekli hükümler
getirilir ve bu hükümlere göre özel mülkiyet tasarruflarına izin verilebilir.
2 - Milli parklar ve tabiat parklarında
gerçek ve tüzel kişiler lehine verilecek izinlere dair esaslar, bu Yönetmeliğin
22 inci maddesinde belirtilmiştir.
3 - Üretim, otlatma ve avlanma
faaliyetlerine ve kaynakların korunması geliştirilmesi ve devamlılığını
sağlayacak teknik faaliyetlere, Kanunun 13 üncü maddesinde belirtilen esaslar
dahilinde ve mutlak koruma zonları dışında izin verilebilir.
4 - Kamu yararı açısından vazgeçilmez ve
kesin bir mecburiyet doğması halinde, planda yer almayan herhangi bir yatırım
projesinin uygulanmasına, projenin çevreye yapacağı tesir etüd edilerek, çevre
ve kaynak koruma politikalarıyla kabul edilemez bir tezat teşkil etmeyeceğinin
tesbit edilmesi halinde, planda gerekli değişiklikler yapıldıktan sonra
Bakanlıkça izin verilebilir.
Milli Park ve Tabiat Parkı
Kriterleri
Madde 6 - A) Milli Park olarak
ayrılacak yerlerde;
1 - Tabii ve kültürel kaynak değeri ile
rekreasyonel potansiyeli, milli ve milletlerarası seviyede özellik ve önem
taşımalıdır.
2 - Kaynak değerleri, gelecek nesillerin
miras olarak devralacakları ve sahip olmaktan gurur duyacakları seviyede önemli
olmalıdır.
3 - Kaynak değerleri tahrip olmamış veya
teknik ve idari müdahalelerle ıslah edilebilir durumda olmalıdır.
4 - Saha büyüklüğü, kaynak değerleri
kesafeti yönünden, özel haller ve adalar dışında, en az 1000 hektar olmalı ve bu
alan bütünüyle koruma ağırlıklı zonlardan meydana gelmelidir. İdari ve turistik
amaçlı geliştirme alanları bu asgari saha büyüklüğünün dışındadır.
B) Tabiat parkı olarak ayrılacak
yerlerde;
1 - Milli veya bölge seviyesinde üstün tabii
fizyocoğrafik yapıya, bitki örtüsü ve yaban hayatı özelliklerine ve manzara
güzellikleri ile rekreasyon potansiyeline sahip olmalıdır.
2 - Kaynak ve manzara bütünlüğünü sağlayacak
yeterli büyüklükte olmalıdır.
3 - Bilhassa açık hava rekreasyonu yönünden
farklı ve zengin bir potansiyele sahip olmalıdır.
4 - Mahalli örf ve adetlerin, geleneksel
arazi kullanma düzeninin ve kültürel manzaraların ilgi çeken örneklerini de
ihtiva edebilmelidir.
5 - Devletin mülkiyetinde olmalıdır.
Tabiat Anıtı ve Tabiatı Koruma
Alanı Kriterleri
Madde 7 - A) Tabiat anıtı olarak
ayrılacak yerler ve tabii objeler;
1 - Tabiat ve tabiat olaylarının
meydana getirdiği tek veya nadir olmaları sebebiyle ilmi ve estetik yönden milli
öneme sahip, bir veya bir kaç jeolojik ve jeomorfolojik formasyon ve bitki
türleri gibi müstesna değerleri barındırmalıdır.
2 - Özellikle insan
faaliyetlerinden çok az zarar görmüş veya hiç zarar görmemiş olmalıdır.
3 - Saha büyüklüğü milli
parkları küçük, fakat koruma yönünden bütünlüğü sağlayacak yeterlikte olmalıdır.
4 - Devletin mülkiyetinde
olmalıdır.
B) Tabiatı koruma alanı olarak
ayrılacak yerler;
1 - Milli veya milletlerarası seviyede
tipik, emsalsiz, nadir, tehlikeye maruz veya kaybolmaya yüz tutmuş ekosistemler,
türler ve tabii olayların meydana getirdiği veya gizlediği tabii ve geleneksel
arazi kullanım şekillerine ait örnekleri barındırmalıdır.
2 - Genellikle hassas ekosistemlere,
habitatlara veya hayat şekillerine, biyolojik veya jeolojik önemli
çeşitliliklere, zengin genetik kaynaklara sahip olmalıdır.
3 - Bu özellikleri ve farklılıkları; bilim,
eğitim, araştırma kurumları veya ilgili kuruluşlar tarafından tesbit edilmiş
olmalıdır.
4 - Saha büyüklüğü, korunması gerekli
değerlerin hayatlarını uzun süreli olarak devam ettirmelerine yeterli
olmalıdır.
5 - Devletin mülkiyetinde olmalıdır.
Orman İçi Dinlenme Yeri
Kriterleri
Madde 8 - Orman içi dinlenme
yeri olarak ayrılacak yerler;
a) Mahalli seviyede açıkhava
rekreasyonu yönünden değişik ve zengin özelliklere sahip olmalıdır.
b) Alt yapı imkanlarına sahip
olmalıdır.
c) Kaynak bütünlüğünü sağlayacak
büyüklükte olmalıdır.
d) Orman rejimine tabi
olmalıdır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Tayin, Tesbit ve Planlama
Tayin ve Tesbit
Madde 9 - Milli Park, tabiat
parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanları Kanunun 3 üncü maddesinde
açıklanan esaslara göre tayin ve tesbit edilen yer ve yörelere dair uygulama
statüleri ve sınırları mahallen duyurulur.
Orman İçi Dinlenme Yeri
Kriterlerine sahip olduğu tesbit edilen sahalar;
2896 sayılı Kanunla değişik 6831
sayılı Orman Kanununun 25 inci maddesi hükümlerine göre, Genel Müdürlüğün onayı
ile orman içi dinlenme yeri olarak belirlenir.
Planlama Esasları
Madde 10 - Bu yönetmeliğin
uygulanacağı yerlerin; etüd, envanter ve araştırması ile Milli Park Planlaması
ve kaynak amenajmanı planlarıyla ilgili usul ve esaslar teknik izahnamede
açıklanır.
Uzun Devreli Gelişme Planları
Madde 11 - Milli Park uzun
devreli gelişme planları, ilgili Bakanlıkların olumlu görüşleri ve gerektiğinde
fiili katkılarıyla hazırlanır. Bakanlıkça onaylanarak yürürlüğe konur.
İmar Uygulama Planları
Madde 12 - Milli Park uzun
devreli gelişme planı uyarınca iskan ve yapılaşmaya konu olan yerler için,
mahalli gelişme planı karakterindeki, imar mevzuatına uygun imar uygulama
planları, milli park uzun devreli gelişme planı hüküm ve kararlarına uygun
olarak, hazırlanır veya hazırlattırılır, Bayındırlık ve İskan Bakanlığının onayı
ile yürürlüğe girer.
Tabiat Parkı, Tabiat Anıtı,
Tabiatı Koruma Alanı ve Orman İçi Dinlenme Yeri Planları
Madde 13 - Tabiat parkı, tabiat
anıtı ve tabiatı koruma alanı olarak tesbit edilmiş yerler için hazırlanacak
planlar; milli park planlama usul ve teknikleriyle, uygulanan statünün amaçları,
kriterleri, genel politika ve ilkeler ile uyumlu olarak ve planlanan sahanın
kaynak değerleri ve özellikleri gözönünde bulundurularak, Kültür ve Turizm
Bakanlığının görüşü alınarak hazırlanır ve Bakanlıkça onaylanarak yürürlüğe
konur.
Orman içi dinlenme yeri
planları, orman içi dinlenme yeri kriterleri ile sahanın rekreasyonel ve estetik
değerlerinin yıpratılmadan kullanılması, statü uygulamasının o yer için amaçları
gözönünde bulundurularak Dairesince hazırlanır ve Genel Müdürlükçe onaylanarak
yürürlüğe konur.
Uygulama Projeleri
Madde 14 - Uzun devreli gelişme
planı, mahalli gelişme planı ve yatırım projeleri uyarınca Dairesince hazırlanan
veya hazırlattırılan uygulama projeleri, Genel Müdürlükçe onaylanarak yürürlüğe
konur.
Kültür Varlıklarının Korunması
ve Turizm Yatırımlarına Dair Plan Kararları
Madde 15 - Bu yönetmelik
uygulamasına konu olan yerlerde;
a) Kültür varlıklarının
korunması, tahkimi, restorasyonu ve değerlendirilmesine dair plan kararları,
2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun ilgili hükümlerine
göre ve Kültür ve Turizm Bakanlığı ile işbirliği içinde tesbit edilir.
b) Turizm bölge, alan ve
merkezlerinde, turizm yatırımlarına dair plan kararları Bakan-lığın görüşü
alınarak sonuçlandırılır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Kuruluş ve Yönetim
Kuruluş
Madde 16 - Bu Yönetmelik
kapsamına giren hizmetlerin taşradaki uygulaması bölge müdürlüklerince
yürütülür.
Koruma
Madde 17 - Bu Yönetmeliğin
uygulandığı yerlerde;
a) Sınırlar uygun fiziki
elemanlarla veya yeşil çitlerle yer yer belirlenir. Bunun dışında kalan sınırlar
uygun aralıklı ve kolay görülebilir işaret ve levhalarla belirtilir.
b) Koruma amacı ile yol, patika,
haberleşme ağı; telsiz ve telefon gözetleme kule ve kulübeleri geliştirilir;
deniz-hava ulaşım ve kontrol imkanları, ekipman ve araçlarıyla donatılır.
c) Yangınlar, özellikle orman
yangınlarıyla mücadele yönünden bu Yönetmeliğin 10 uncu maddesinde açıklanan
esaslar dahilinde her türlü tedbir alınır. Mücadelede su ve çevreye zararlı
olmayan kimyevi madde kullanımına yer verilir. Yangınların tesbit ve
söndürülmesine ilişkin her türlü müdahale kalifiye ekiplerce sağlanır. Geniş
uygulama alanları için özel yangınla mücadele projeleri hazırlanır ve uygulanır.
d) Planlar uyarınca
gerçekleştirilecek her türlü tesisin, idarenin koyacağı esaslar dahilinde, çevre
sorunu yaratmayacak şekilde, atık su arıtma sistemiyle donatılması ve tesisle
birlikte bitirilmesi, tesisi yapan kuruluş veya şahıslarca sağlanır. Yapım
sırasında meydana gelen moloz döküntüleri yatırımcı tarafından kaldırılır ve
kullanım alanının tabii peyzaja uygun çevre tanzimi idarenin belirleyeceği
esaslara göre yapılır. İdarece gerçekleştirilecek müşterek alt yapı tesislerine,
kamu ve özel tesis sahiplerinin, belirlenecek katılım payları ile iştiraki temin
edilir.
e) Çevreyi ve ziyaretçileri
rahatsız edecek seviyede gürültülü faaliyetlerde bulunulamaz, yüksek sesle müzik
yayını yapılamaz.
f) Yapı ve tesislerde çevre ve
hava kirliliği yaratan yakıt kullanılamaz, kullanılması gerektiğinde idarenin
koyacağı kirlenmeye karşı tedbirlerin alınması zorunludur.
g) Ziyaretçiler, idarece konan
esaslar dahilinde bu yerlerden yararlanabilirler.
h) Yasaklanan fiillere, arazi
kullanma şekillerine ve plan dışı yapılaşmaya fırsat verilmez. Aksi hareket
edenler hakkında kanuni işlem yapılır.
ı) Genel peyzajda göze çarpan
bozulmaları gidermek üzere, yörenin tabii arazi yapısı, tabii bitki örtüsü ve
tabii peyzaj özellikleri dikkate alınmak ve o yörenin tabii türleri kullanılmak
suretiyle ağaçlandırma, peyzaj restorasyonu ve tesislerin yakın çevre peyzaj
düzenlemeleri yapılır.
Koruma Görevlileri
Madde 18 - Bu Yönetmeliğin
uygulandığı yerler ve yörelerde;
Yönetmelikte belirtilen her
türlü koruma hizmetleri ve yasaklara karşı işlenen suçların takibi 6831 sayılı
Orman Kanununun 5 inci fasıl dördüncü bölümünde yer alan suçların takibi ile
ilgili hükümlere, 2872 sayılı Çevre, 1380 sayılı Su Ürünleri ve 3167 sayılı
Kara Avcılığı Kanunları hükümlerine, genel hükümlere ve Muhafaza Memurları Görev
ve Çalışma Yönetmeliğine uygun olarak orman muhafaza memurlarınca sağlanır.
Mülkiyet ve Kamulaştırma
Madde 19 - Milli park, tabiat
parkı, tabiat anıtı, tabiatı koruma alanlarının devlet mülkiyetinde ve Genel
Müdürlüğün intifa ve denetiminde olması esastır. Ancak Milli parklarda devlet
mülkiyeti aranmayabilir.
Bunu sağlamak üzere gerekli
kamulaştırma işlemleri, Kanunun 5 inci maddesi hükmüne göre yapılır.
Kamulaştırma bedelleri Fon'dan karşılanır.
Taşınmazların tahsisi ise
Kanunun 6 ncı maddesi hükümlerine göre yapılır.
Tesis ve Düzenleme
Madde 20 - Kanun kapsamına giren
yerlerde planların gerektirdiği her türlü yapı, tesis, hizmet ve faaliyetlerin
yapılması, yönetilmesi ve işletilmesi Kanunun 12 nci maddesine göre düzenlenir.
Bu hizmetler içinde yer alan,
lokanta, kafeterya, büfe, kır gazinosu ve benzeri tesisler idarece fon
kapsamında işletilebileceği gibi, mevsimlik olarak işletmeciye de verilebilir.
Milli Park, tabiat parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanları yatırımları
için gerekli ödenekler, fon yönetmeliği esasları dahilinde kullanılır.
Milli Park, tabiat parkı, tabiat
anıtı ve tabiatı koruma alanları içindeki mevcut yerleşim merkezlerinde ikamet
edenler dışında bu yerlere gelen ziyaretçiler; giriş kontrol merkezlerinde veya
sahalar içindeki idare ve ziyaretçi merkezlerinde, Bakanlıkça tesbit edilecek
ücreti öderler. Bu ücretler fon'da toplanır.
Kamu Kurum ve Kuruluşlarına
Verilecek İzinler
Madde 21 - Milli park ve tabiat
parklarında, planlarına uygun olması şartıyla kamu kurum ve kuruluşları
tarafından yapılacak her türlü plan, proje ve yatırımlara Bakanlıkça izin
verilebilir ve uygulamalar Kanun ve Yönetmelik hükümlerine göre denetlenir.
Ancak bu yerlerdeki tarihi ve
arkeolojik sahalarda kazı, restorasyon ve ilmi araştırmalar, Bakanlığın bilgisi
içinde olmak şartıyla, Kültür ve Turizm Bakanlığının iznine tabidir.
Gerçek ve Tüzel Kişilere
Verilecek İzinler
Madde 22 - Milli Park ve tabiat
parklarında, kamu yararı olmak şartıyla, o yer planlarının hükümleri dahilinde
turistik amaçlı bina ve tesisler yapmak üzere gerçek ve özel hukuk tüzel
kişileri lehine, Maliye ve Gümrük Bakanlığının görüşü alınarak ve Bakanlık
tarafından öngörülen şartlar yerine getirilmek kaydıyla izin verilebilir.
Müteşebbis, o yere ait mevcut
planlarındaki şartlarla, Bakanlığın belirleyeceği esaslar dahilinde projelerini
hazırlar ve turizm mevzuatına uygun olarak Kültür ve Turizm Bakanlığından belge
almak sureti ile Bakanlıktan intifa hakkı tesisi talebinde bulunur.
Turizm belgesi ve ekli projeleri
ile keşif özetlerini Bakanlığa getiren müteşebbis adına, Maliye ve Gümrük
Bakanlığının görüşü alınarak, Bakanlıkça usulüne ve proje ekonomisi ile
amortisman müddetine uygun olarak kırkdokuz yılı geçmemek kaydıyla intifa hakkı
tesis edilir.
İntifa hakkı tesis edildiğinin
Bakanlıkça müteşebbise tebliğini takip eden bir ay içinde Bakanlıkça verilen
örneğe uygun noter tasdikli taahhüt senedi Bakanlığa verilir. Takiben, tahsis
edilen yer, Bakanlıkça müteşebbise mahallen düzenlenen bir tutanakla teslim
edilir. Müteşebbis, Bakanlığa taahhüt ettiği şartlara kesinlikle uymak
zorundadır.
İntifa hakkı süresinin
uzatılması ve devri Kanunun 8 inci ve 9 uncu maddeleri hükümlerine göre yapılır.
İzin Verilmeyecek Yerler ve
Haller
Madde 23 - a) Milli Park ve
tabiat parklarında gelişme planları kesinleşmeden Kanun ve Yönetmelikte sözü
edilen izinler verilemez.
b) Tabiat anıtları ve tabiatı
koruma alanlarında; 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun
ilgili hükümleri saklı kalmak kaydıyla izin verilmez veya intifa hakkı tesis
edilemez.
c) Bu yönetmelik kapsamına giren
yerlerde, Maden ve Petrol Kanunları gereğince araştırma, işletme ruhsatnamesi ve
imtiyazı 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun ilgili
hükümleri saklı kalmak kaydıyla, Bakanlar Kurulu Kararıyla verilir. Araştırma,
işletme faaliyetlerinde bu yerlerin korunması amacıyla riayet edilecek hususlar
Bakanlıkça belirlenir.
Bu yönetmelikte yer alan izin
işleriyle ilgili hususlar dışında 6831 sayılı Orman Kanun-unun ilgili hükümleri
ve buna bağlı mevzuata göre hareket edilir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Suçların Takibi ve Cezalar
Suçların Takibi
Madde 24 - Kanunda belirlenen
yasaklar ve bu Yönetmelikteki açıklamalar ile 6831 sayılı Orman, 3167 sayılı
Kara Avcılığı, 1380 sayılı Su Ürünleri, 6785 ve 1605 sayılı İmar, 2872 sayılı
Çevre, 2634 sayılı Turizmi Teşvik ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını
Koruma Kanunu gibi Kanunlar ile bu Kanunların ek ve değişiklikleri ve bunlara
dayalı mevzuatın getirdiği yasaklara uyulmaması ve suç sayılan fiillerin
işlenmesi Kanun ve bu yönetmelik hükümlerinin uygulandığı yerlerde görevli orman
muhafaza memurları tarafından bu memurların görevlerine ilişkin mevzuat
çerçevesinde önlenir veya suç işlenmesi halinde gerekli kanuni işlem yapılır.
Cezalar
Madde 25 - 6831 sayılı Orman
Kanunu, 3167 sayılı Kara Avcılığı Kanunu ve 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ile
bu kanunların ek ve değişikliklerinde yasaklanan fiillerin, Kanunun uygulandığı
yerlerde işlenmesi halinde Kanunun 20 ve 21 inci maddeleri uygulanır.
ALTINCI BÖLÜM
Son Hükümler
Yürürlükten Kaldırma
Madde 26 - 8.2.1973 gün ve
6304-586/9 Sayılı Milli Parkların Ayrılma, Planlama Uygulama ve Yönetimine Ait
Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Geçici Madde 1 - Kanunun
yürürlüğe girmesinden önce 6831 sayılı Orman Kanununun ilgili maddelerine göre
Milli Park olarak ayrılan yerler ile Devlet Orman İşletmesi ve Döner Sermayesi
Yönetmeliğinin ilgili hükümleri uyarınca orman içi dinlenme yeri (mesire yeri)
olarak ayrılan yerler, Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yeniden
tasnif ve değerlendirmeye tabi tutulur.
Milli Park kriterlerine haiz
olan yerlerde; tamamı veya belirli bir kısmı evvelce Bakanlar Kurulu Kararı ile
orman rejimine alınıp milli park olarak ayrılmış olanlarında; Kanun ve bu
Yönetmelik hükümleri başkaca bir işleme gerek kalmaksızın uygulanır,
diğerlerinin Milli Park olarak kabul edilmesi için Bakanlar Kurulu Kararı
istihsal edilir.
Tabiat parkı, tabiat anıtı ve
tabiatı koruma alanı kriterlerine haiz yerlerde ise Kanun ve bu Yönetmelik
hükümlerinin uygulanmasına belirleme işlemi ile birlikte başlanır.
Geçici Madde 2 - Kanun ve bu
Yönetmelik kapsamına giren yerlerde evvelce verilmiş kullanma izni, irtifak ve
intifa hakları; geçerlilik süresi bitimine kadar başka bir işleme gerek
kalmaksızın sahibi tarafından kullanılır.
Yürürlük
Madde 27 - Bu yönetmelik Resmî
Gazete'de yayımı tarihinden yürürlüğe girer.
Yürütme
Madde 28 - Bu yönetmelik
hükümlerini Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı yürütür.
